Zawartość
- Antybiotyki i jak działają
- Badanie odporności na antybiotyki
- Test Kirby-Bauera
- Jak zmierzyć strefę hamowania
Bakterie są jednymi z najliczniejszych organizmów na Ziemi. Naukowcy szacują, że to koniec jeden bilion różnych gatunków bakterii, w wysokości ponad pięć milionów bilionów bilionów (tak, to dwa osobne tryliony) osobników na planecie.
Jednak spośród tych wszystkich bakterii mniej niż 1 procent powodować choroby u ludzi. Choroby te mogą obejmować rozstrój żołądka, od łagodnej infekcji, do poważnych i śmiertelnych chorób, takich jak dżuma dymienicza (spowodowana przez Yersinia pestis bakterie), które zabiły 50 milionów ludzi w XIV wieku.
Właśnie dlatego odkrycie antybiotyków, które są lekami eliminującymi bakterie, uratowało tak wiele istnień ludzkich. Problem z bakteriami polega na tym, że adaptują się i ewoluują bardzo szybko, co powoduje, że szczepy bakterii oporne na antybiotyki stają się coraz bardziej powszechne. Mierzenie strefa hamowania ponieważ szczep bakterii może powiedzieć naukowcom i lekarzom, czy jest odporny na antybiotyk.
Antybiotyki i jak działają
Antybiotyki to leki, które zabijają bakterie. Działają poprzez celowanie i powodowanie śmierci komórek bakteryjnych, pozostawiając jednocześnie ludzkie komórki. Każdy antybiotyk działa w nieco inny sposób, celując w struktury specyficzne dla bakterii i sygnalizując ich wyeliminowanie.
Na przykład penicylina (jeden z najsłynniejszych antybiotyków) wpływa na ściany komórkowe bakterii, co prowadzi do ich nieprawidłowego funkcjonowania, a tym samym śmierci. Nazywa się tak działające leki antybiotyki beta-laktamowe.
Antybiotyki makrolidowe celować w rybosomy bakteryjne. Zapobiega to syntezie białek przez bakterie, co oznacza, że bakterie nie mogą przeżyć. Typowym przykładem jest erytromycyna, antybiotyk stosowany w leczeniu różnych infekcji, w tym zapalenia oskrzeli i wielu infekcji skóry.
Antybiotyki chinolonowe są innym powszechnym rodzajem antybiotyków, które działają poprzez zakłócanie bakteryjnego DNA.
Badanie odporności na antybiotyki
Po początkowym odkryciu antybiotyków w latach dwudziestych naukowcy szybko zdali sobie sprawę, że bakterie ewoluują i stają się odporne na leki. Wielu naukowców próbowało następnie stworzyć metody, które pozwoliłyby im przetestować podatność szczepów bakteryjnych na antybiotyki, aby zrozumieć, z czym mają do czynienia.
Wstępne testy obejmowały seryjne rozcieńczenia bulionu bakteryjnego rozprowadzanego na płytkach o różnych stężeniach antybiotyku w celu ustalenia podatności. Ta metoda zajęła jednak dużo czasu.
Test Kirby-Bauera
Tam gdzie Test Kirby-Bauera wchodzi. Ta metoda została ustandaryzowana przez mikrobiologów W. M. M. Kirby'ego i A. W. Bauera. Ich test pobiera czystą kulturę bakteryjną i rozprowadza ją na płytce agarowej. Następnie na płytkę agarową umieszcza się mały krążek wypełniony antybiotykami (odpowiednio zwany krążkiem antybiotykowym). Wokół płytki umieszcza się różne dyski z różnymi antybiotykami, a bakterie pozostawia się do inkubacji przez określony czas.
Po umieszczeniu dysku na płytce antybiotyki zaczną się rozprzestrzeniać. Jeśli badane bakterie są wrażliwe na antybiotyk, żadne bakterie nie będą rosły blisko dysku, ponieważ zostaną zabite przez leki.
Ale w miarę oddalania się od dysku z antybiotykiem stężenie antybiotyku spadnie. W pewnej odległości od dysku zaczniesz ponownie widzieć wzrost bakterii, ponieważ stężenie antybiotyku jest zbyt niskie, aby wpływać na bakterie.
Obszar wokół tarczy antybiotykowej bez wzrostu bakterii jest znany jako strefa hamowania. Strefa hamowania jest równomiernie okrągłą strefą bez wzrostu bakterii wokół tarczy antybiotykowej. Im większa jest ta strefa, tym bardziej wrażliwa jest bakteria na ten antybiotyk. Im mniejsza strefa, tym bardziej odporne (a przez to mniej wrażliwe) bakterie.
Jak zmierzyć strefę hamowania
Oprócz nazwania tej praktyki i protokołu naukowcy Kirby i Bauer stworzyli również znormalizowane wykresy, w których wykorzystano średnicę strefy hamowania do określenia wrażliwości bakterii lub odporności na bakterie.
Te wykresy można znaleźć tutaj i wykorzystują gatunki bakterii, rodzaj zastosowanego antybiotyku i strefę średnicy hamowania w celu ustalenia, czy bakteria jest oporna, pośrednio wrażliwa lub podatna na ten antybiotyk.
Uwaga: Zawsze mierzysz strefę hamowania w milimetrach.
Aby zmierzyć strefę hamowania, najpierw umieść płytkę na powierzchni nie odbijającej światła. Weź linijkę lub suwmiarkę mierzącą w milimetrach i umieść „0” na środku tarczy antybiotykowej. Zmierz od środka dysku do krawędzi obszaru o zerowym wzroście. Dokonaj pomiaru w milimetrach.
To mierzy promień strefy hamowania. Pomnóż to przez dwa, aby uzyskać średnicę.
Możesz także zmierzyć bezpośrednio w strefie hamowania od krawędzi do krawędzi przechodząc przez środek tarczy antybiotykowej, aby bezpośrednio zmierzyć średnicę zamiast mierzyć promień.