Zawartość
Regiony polarne obejmują obszary globu otaczające bieguny północne i południowe, które leżą w obrębie koła podbiegunowego na północy i koła antarktycznego na południu. Warunki na biegunach są trudne, ale regiony polarne są dalekie od martwych. Interakcja między żywymi i nieożywionymi rzeczami tworzy ramy ekosystemów w tym biomie.
Biom Tundry
Ekologia regionów polarnych jest klasyfikowana jako tundra. Niskie temperatury, niewielkie opady, bezdrzewne równiny i brak różnorodności biologicznej określają ten biom. Sezon wegetacyjny jest niezwykle krótki, a populacje mogą się znacznie różnić w zależności od dostępności zasobów w danym momencie. Tundra arktyczna obejmuje Biegun Północny, występujący w pokrytej lodem części Oceanu Arktycznego oraz najbardziej wysunięte na północ wybrzeża Ameryki Północnej, Europy i Azji. Tundra regionu Bieguna Południowego obejmuje kontynent Antarktydy i otaczające wyspy Antarktyczne.
Czynniki biotyczne
Żywe stworzenia składają się na biotyczne czynniki ekosystemu. Rośliny i zwierzęta są przystosowane do przetrwania w zimnych i suchych warunkach. Grube futro i izolacyjne warstwy tłuszczu lub piór pomagają przetrwać zwierzętom. Zwierzęta powszechnie spotykane w tundrze arktycznej obejmują zwierzęta roślinożerne, takie jak gryzonie, zające i karibu, oraz zwierzęta mięsożerne, takie jak lisy, niedźwiedzie polarne, wilki i morsy. Rozwija się tu kilka gatunków ptaków, w tym rybitwy, mewy i sokoły. Niektóre owady odnoszą sukcesy w Arktyce, takie jak komary i motyle. Zwierzęta wykorzystują krótkie okresy względnego ciepła, szybko rozmnażając i wychowując swoje potomstwo. Większość roślin to byliny, które pozwalają im rozmnażać się przez eliminację pędników, co jest konieczne, ponieważ wytwarzanie owoców wymaga czasu i zużywa wiele składników odżywczych. Rośliny, takie jak krótkie trawy, niskie krzewy i mchy, rosną blisko ziemi, aby oszczędzać energię do rozmnażania i chronić się przed wiatrem.
Tundra antarktyczna ma mniej różnorodności niż szereg gatunków lądowych w Arktyce. Żyje tu tylko kilka gatunków mchu, glonów, porostów i roślin kwiatowych. Rzadka liczba gatunków lądowych obejmuje roztocza, kleszcze i gatunek muchy bez skrzydeł. Większość zwierząt w regionie Antarktyki żyje w oceanie lub w jego pobliżu. Zwierzęta morskie to wieloryby, foki, pingwiny, kałamarnice, ryby i malutki kryl.
Czynniki abiotyczne
Czynniki abiotyczne wpływające na życie w regionach polarnych obejmują temperaturę, światło słoneczne i opady. Górna warstwa ziemi pozostaje zamarznięta przez cały rok, co zapobiega wzrostowi roślin o głębokich korzeniach, takich jak drzewa. Słupy otrzymują słabe światło słoneczne, gdy są odchylone od słońca. Zredukowane światło dzienne przez pół roku ogranicza rodzaje roślin, które mogą rosnąć w tym środowisku. Gdy jest pochylony w stronę słońca, zwiększone godziny światła dziennego napędzają szybki wzrost, gdy rośliny i zwierzęta wykorzystują dodatkowe godziny światła dziennego. Pomimo obecności tak dużej ilości śniegu i lodu w regionach polarnych, obszary te nie otrzymują dużych opadów i są jak zimne pustynie.
Prądy oceaniczne
Prądy oceaniczne są ważnym czynnikiem abiotycznym w biomach Arktyki i Antarktydy, ponieważ duża różnorodność biologiczna wokół biegunów opiera się na życiu morskim. Prądy oceaniczne przenoszą składniki odżywcze i małe organizmy, które stanowią zapasy żywności dla organizmów tych ekosystemów. W zimnej wodzie oceanu lód, który tworzy się na powierzchni, powoduje wzrost zasolenia w otaczającej wodzie, co zwiększa jej gęstość. Gęsta, słonsza woda tonie, pozwalając na krążenie mniej słonej wody. Przepływ wody krąży w substancjach odżywczych i dwutlenku węgla. Woda o dużej zawartości składników odżywczych na dnie oceanu jest wydobywana na powierzchnię przez prądy upelling, aby zapewnić zasoby zwierzętom żyjącym na powierzchni.