Zawartość
Chemicy często używają środków suszących do usuwania wody lub innych zanieczyszczeń z rozpuszczalników. Sita molekularne są jednym z najbardziej skutecznych środków suszących. Składają się z aluminium, krzemu, tlenu i innych atomów ułożonych w trójwymiarową sieć z otwartymi kanałami; wielkość kanałów zmienia się w zależności od dokładnego stosunku aluminium i krzemu. Producenci określają najpopularniejsze rozmiary kanałów jako 3A, 4A, 5A lub 10A, gdzie liczba reprezentuje przybliżony rozmiar kanałów w angstremach. Zanim naukowiec będzie mógł zastosować sita molekularne jako środek suszący, musi je „aktywować” poprzez usunięcie wszelkich śladów wody i innych lotnych związków. Zwykle wiąże się to z podgrzewaniem sit do 300–320 stopni Celsjusza (572–608 stopni Fahrenheita) przez około 15 godzin.
Umieść sita molekularne w dużej, żaroodpornej zlewce lub misce ceramicznej. Użyj największej zlewki lub miski, która zmieści się w piekarniku klasy laboratoryjnej.
Umieść zlewkę lub miskę w piekarniku.
Ogrzewać sita molekularne w temperaturze 300–320 stopni Celsjusza przez co najmniej 15 godzin. Ogrzewanie przez dłuższy czas nie jest konieczne, ale nie uszkodzi sit molekularnych.
Wyjmij sita molekularne z piekarnika za pomocą rękawic żaroodpornych. Jeśli to możliwe, umieść sita molekularne w eksykatorze, aby ostygły. W przeciwnym razie pozwól zlewce ostygnąć na otwartym powietrzu, aż będzie ciepła w dotyku, a następnie przenieś sita molekularne do szczelnego pojemnika i szczelnie zamknij.