Zawartość
Obszar delty Nilu znany w starożytności był istotnym elementem rozwoju starożytnego egipskiego społeczeństwa i odegrał nieodłączną rolę w ich religii, kulturze i codziennym utrzymaniu. Oprócz zapewnienia żyznych pól uprawnych Delta oferowała starożytnym Egipcjanom wiele innych cennych zasobów.
Geografia
Delty charakteryzują się trójkątną równiną utworzoną w miejscu, gdzie ujście rzeki wpada do większej części wody. Osady przenoszone przez rzeki płynące z górnych rzek Etiopii, z których pochodzi Nil, są osadzane w delcie, co pozwoliło starożytnym Egipcjanom uprawiać rolnictwo na bogatych w składniki odżywcze i produktywnych polach uprawnych. Bagna obejmowały obszary delty, które nie są pokryte mułem, gliną lub twardszymi osadami.
Dystrybutorzy
Rzeka Nil w czasach starożytnych opuściła Morze Śródziemne przez kilku dystrybutorów, co pomogło osadzić osady rzek na dużym obszarze, umożliwiając starożytnym Egipcjanom prowadzenie gospodarstwa. Starożytny grecki historyk Herodot odnotował siedem głównych dystrybutorów około 484–424 p.n.e. Oddziały dystrybucyjne w kolejności od wschodu do zachodu to Pleusiac, Tanitic, Mendesian, Phatmetic, Sebennitic, Bolbitic i Canopic. Sieć tych gałęzi wzdłuż obszaru Delta była splątana i podatna na zmiany, a starożytne źródła map odnotowują od trzech do 16 głównych dystrybutorów.
Flora i fauna
Obszar Delty Nilu w starożytnym Egipcie był siedliskiem wielu rodzajów życia roślinnego i zwierzęcego, z których niektóre już tam nie mieszkają. Większe zwierzęta, takie jak hipopotamy i krokodyle, żyły na obszarach nadrzecznych i bagnach. Ryby obfitowały w wody Nilu, w tym okonie nilowe, tilapię, węgorze, sumy, a nawet rekiny. Drzewa miękkie, takie jak palmy i jawory, rosły wzdłuż krawędzi wody, podczas gdy trzciny i papirusy rosły w bagnistych regionach delty. Znaczna część flory i fauny starożytnej Delty Nilu zniknęła, gdy Egipcjanie wykorzystywali ten obszar do coraz intensywniejszego rolnictwa i osiedlania się.
Zastosowania starożytnego Egiptu
Funkcje Nilu Delty zostały przełożone na wiele bezcennych zastosowań jako źródło polowań, połowów i żyznej ziemi pod uprawy. Glina zdeponowana przez Nil przez wieki była wykorzystywana jako surowiec do garncarstwa. Większość głównych egipskich miast istniała w pobliżu jednego z głównych dystrybutorów Delty, w tym Aleksandrii i Hermopolis. Miasta w delcie służyły jako porty dla ruchu rzecznego z Górnego Egiptu, a także rynki dla handlowców przybywających do starożytnego Egiptu z Morza Śródziemnego.