Średnia prędkość wiatru podczas burzy

Posted on
Autor: Randy Alexander
Data Utworzenia: 27 Kwiecień 2021
Data Aktualizacji: 17 Listopad 2024
Anonim
HURAGANY (  Dokument Lektor PL )
Wideo: HURAGANY ( Dokument Lektor PL )

Zawartość

Burze z piorunami zwykle nie są katastroficzne; około 100 000 występuje każdego roku w Stanach Zjednoczonych, a tylko 10 procent z nich jest dotkliwych. Średnia prędkość wiatru podczas burzy jest różna i zależy od temperatury, wilgotności, topografii i fazy samej burzy. Prędkość jest najwyższa, gdy burza powoduje najwięcej deszczu i błyskawic. Burza jest oceniana jako silna, gdy jej prędkość wiatru przekracza 58 mil na godzinę.

TL; DR (Too Long; Didnt Read)

Około 10 000 burz w Stanach Zjednoczonych jest klasyfikowanych jako dotkliwe każdego roku. Dzieje się tak, gdy prędkość wiatru przekracza 58 mil na godzinę. Średnia prędkość wiatru podczas burzy jest różna i zależy od temperatury, wilgotności, topografii i fazy samej burzy.

Podczas burzy występują dwa ruchy wiatru: prąd ciepłego powietrza, który dominuje podczas formowania się i dojrzewania burzy, oraz prąd zimnego powietrza, który staje się bardziej widoczny, gdy burza rozprasza się. Najsilniejsze wiatry występują w środku burzy, kiedy przeciwnicy są w przybliżeniu równi.

Nowoczesna wersja skali Beaufort zawiera 12 oznaczeń, z których każde odpowiada zakresowi prędkości wiatru. Oznaczenia od 6 do 10 przedstawiają typowe warunki wiatrowe podczas przeciętnej burzy - od 22 do 55 mil na godzinę.

Cykl burz

Burza z piorunami wymaga ciepłego, wilgotnego powietrza i masy zimnego powietrza, które może popchnąć je w górę. Gdy ciepłe powietrze unosi się, zawarta w nim wilgoć ochładza się, kondensuje i spada z powrotem na ziemię w postaci deszczu. Tymczasem tarcie przepływających obok siebie cząsteczek powietrza tworzy ładunek elektryczny, który ostatecznie wyładowuje się jak błyskawica. Podczas burzy występują dwa ruchy wiatru: prąd ciepłego powietrza, który dominuje podczas formowania się i dojrzewania burzy, oraz prąd zimnego powietrza, który staje się bardziej widoczny, gdy burza rozprasza się. Najsilniejsze wiatry występują w środku burzy, kiedy przeciwnicy są w przybliżeniu równi.

Skala Beauforta

W 1806 r. Komandor Francis Beaufort z brytyjskiej marynarki wojennej przepisał swoją wersję skali wiatru, która była już w powszechnym użyciu, a meteorolodzy używali skali Beauforta do pomiaru prędkości wiatru. Nowoczesna wersja wagi zawiera 12 oznaczeń, z których każde odpowiada zakresowi prędkości wiatru. Dwie górne wyznaczają prędkości typowe dla silnych burz i huraganów, podczas gdy pozostałe dziesięć reprezentuje prędkość rosnącą od martwego spokoju do wiatrów wichury. W szczególności oznaczenia od 6 do 10 na skali reprezentują typowe warunki wiatrowe podczas przeciętnej burzy. Przedstawione prędkości wynoszą od 35 do 88 kilometrów na godzinę (22 do 55 mil na godzinę).

Średnie maksymalne prędkości

National Oceanographic and Atmospheric Administration klasyfikuje burze jako poważne, gdy towarzyszą im gradobicie o średnicy większej niż trzy czwarte cala oraz tornada lub prędkości wiatru przekraczające 93 kilometry na godzinę (58 mil na godzinę). Jednak większość burz nie ma tak silnych wiatrów. W rzeczywistości wiatry w większości burz nigdy nie przekraczają intensywności wyznaczonej przez 8 w skali Beauforta, która jest wystarczająco szybka, aby oderwać gałązki od drzew i bardzo utrudniać chodzenie pod wiatr. Prędkości wiatru reprezentowane przez 8 są w sąsiedztwie 54 do 64 kilometrów na godzinę (39 do 46 mil na godzinę).

Średnia prędkość podczas burzy

Sztorm, który przechodzi od martwego spokoju do intensywności wiatru o sile 8 w skali Beauforta, miałby średnio prędkość wiatru około 32 kilometrów na godzinę (20 mil na godzinę). Z drugiej strony średnia prędkość silnej burzy, która zaczyna się od martwego spokoju, może mieć średnią prędkość 50 kilometrów na godzinę (31 mil na godzinę). W późniejszych etapach niektóre burze wykazują silne prądy z wiatrem, które mogą osiągnąć prędkość 161 kilometrów na godzinę (100 mil na godzinę). Te niebezpieczne prądy powrotne, które przekraczają maksymalne prędkości wiatru większości burz i są tak szybkie jak tornada, stanowią zagrożenie dla samolotów.