Zawartość
Długopisy mogą wydawać się proste i przyziemne, ale każde z nich jest wynikiem ponad 100 lat ciężkiej pracy i badań ciekawskich osób, oddanych chemików i właścicieli firm. Może to nie wyglądać dużo, ale dopracowanie tubki z atramentem we długopisie trwało dziesięciolecia: jest bardziej skomplikowane, niż można by się spodziewać po czymś tak małym.
TL; DR (Too Long; Didnt Read)
Firmy takie jak Bic, Pilot i Paper Mate dbają o dokładność swoich wzorów tuszu, ale prawie wszystkie atramenty długopisy składają się z jednego lub więcej kolorowych pigmentów lub barwników rozpuszczonych lub zawieszonych w rozpuszczalniku - zwykle w oleju lub wodzie. Dodatkowe związki chemiczne, takie jak kwas oleinowy i alkiloalkanoloamid, dodaje się, aby ułatwić proces pisania. Utrzymują atrament wypływający z pióra i wchłaniający się na papier oraz ożywiają kolory.
Początek długopisu
Podczas gdy pierwszy długopis został wynaleziony w 1888 r. Przez amerykańskiego garbarza ze skóry imieniem John Loud, zajęłoby to prawie 60 lat prób, aby długopisy przykuły uwagę i zyskały popularność. Wszystko sprowadza się do atramentu. Struktura i podstawowe funkcje długopisów pozostały niezmienne przez lata, ale bez prawidłowego składu tuszu pisaki przeciekałyby, zapychały się, blakły lub rozmazywały. Minęło dekady, aby znaleźć formułę, która sprawiłaby, że długopisy byłyby bardziej wydajne niż wieczne pióra, które je poprzedzały.
Składniki tuszu
Istnieją setki odmian formuł atramentowych. Atrament przeciętnego długopisu składa się z cząstek barwnika lub pigmentu - sadzy w przypadku czarnych piór, eozyny w kolorze czerwonym lub podejrzewanego koktajlu błękitu pruskiego, fioletu krystalicznego i błękitu ftalocyjaniny w przypadku klasycznego niebieskiego pióra - zawieszonych w rozpuszczalniku z oleju lub wody . Najczęstsze z olejków to alkohol benzylowy lub fenoksyetanol, które mieszają się z pigmentami lub barwnikami, tworząc gładki, żywy atrament, który szybko schnie. Jednak w tuszu jest więcej niż dwa podstawowe składniki. Pióro działa tylko z pigmentem i rozpuszczalnikiem, ale nadal można by go ulepszyć.
Innowacje w tuszu
Pióra wieczne poprzedzające długopisy zawierały cienki tusz na bazie wody i opierały się na sile grawitacji, aby podawać tusz do końcówki pióra. Musiały być trzymane pod określonymi kątami i używane ostrożnie; w przeciwnym razie mechanizmy pękłyby lub atrament rozmazałby się. Rozwój szorstkiej piłki we wczesnych latach 40. XX wieku przez węgierskich braci Lasdislasa i Georga Biro (których nazwiska wciąż znajdują się na niektórych piórach Bic) rozwiązał problem grawitacji w połączeniu z gęstym atramentem gazetowym na bazie oleju. Dopiero w 1949 roku Fran Seech opracował nowoczesną formułę atramentu do pióra, dzięki której długopisy Paper Mate stały się tak popularne. Potrzeba było czegoś więcej niż koloru i rozpuszczalników.
Asystenci dodatków
Szczegóły są dobrze strzeżoną tajemnicą, ale wiele dodatków chemicznych miesza się w formułach z atramentem kulkowym, aby poprawić ich jakość i ułatwić pisaki. Na przykład kwasy tłuszczowe, takie jak kwas oleinowy, smarują długopis, aby uniknąć zatykania, a środki powierzchniowo czynne, takie jak alkiloalkanoloamid, zapewniają, że atrament wchłania się w papier przed wyschnięciem. Dodatki te pojawiają się i znikają, gdy chemicy atramentowi opracowują co roku nowe i bardziej skuteczne formuły.