Ostrożność i dobra praktyka naukowa wymagają kalibracji urządzeń pomiarowych. Oznacza to, że pomiary należy przeprowadzić na próbkach o znanych właściwościach, zanim zostaną zmierzone próbki o nieznanych właściwościach. Jako przykład rozważmy termometr. To, że termometr odczytuje 77 stopni Fahrenheita, nie oznacza, że rzeczywista temperatura w pomieszczeniu wynosi 77 Fahrenheita.
Wykonaj co najmniej dwa pomiary próbek o znanych wartościach. W przypadku termometru może to oznaczać zanurzenie termometru w wodzie z lodem (0 stopni Celsjusza) i we wrzącej wodzie (100 stopni Celsjusza). W przypadku wagi lub zestawu wag oznaczałoby to pomiar ciężarów o znanej masie, takich jak 50 gramów lub 100 gramów.
Dwa takie punkty danych są wymaganym minimum, ale stary aksjomat, że „im więcej, tym lepiej”, jest prawdziwy.
Zbuduj wykres pomiarów kalibracyjnych, wykreślając „znaną” wartość na osi y i „eksperymentalną” wartość na osi x. Można to zrobić ręcznie (tj. Ręcznie na papierze milimetrowym) lub za pomocą komputerowego programu graficznego, takiego jak Microsoft Excel lub OpenOffice Calc. Purdue University oferuje krótki samouczek na temat tworzenia wykresów w programie Excel. University of Delaware oferuje podobny przewodnik dla Calc.
Narysuj linię prostą przez punkty danych i określ równanie linii (większość programów graficznych komputerowych nazywa to „regresją liniową”). Równanie będzie miało ogólną postać y = mx + b, gdzie m jest nachyleniem, a b jest przecięciem y, takim jak y = 1,05x + 0,2.
Użyj równania krzywej kalibracyjnej, aby skorygować pomiary wykonane na próbkach o nieznanych wartościach. Zastąp zmierzoną wartość jako x do równania i rozwiąż dla y („prawdziwa” wartość). W przykładzie z kroku 2 y = 1,05x + 0,2. Zatem na przykład zmierzona wartość 75,0 dostosowałaby się do y = 1,05 (75) + 0,2 = 78,9.