Zawartość
Ciężar własny (często określany jako ciężar własny lub DWT) jest terminem używanym do mierzenia nośności statku. Odnosi się do różnicy między wypornością statków w stanie pełnym i pustym. Innymi słowy, ciężar własny opisuje wagę wszystkiego na statku: pasażerów, załogi, ładunku, balastu, zapasów i paliwa. Jest to ważna liczba dla wszystkich zaangażowanych w wysyłkę do zrozumienia i jest stosunkowo prosta do obliczenia.
Bezpośrednie obliczanie ciężaru własnego
Zanotuj wszystkie zapasy i ładunki ładowane na statek.
Zsumuj ciężary każdego ładunku, każdego pasażera lub członka załogi oraz wszystkie zapasy załadowane na pokład.
Oblicz masę paliwa. Odbywa się to poprzez pomnożenie objętości paliwa na pokładzie przez jego gęstość. Obliczenia są zwykle wykonywane w jednostkach metrycznych. Olej opałowy ma gęstość 890 kilogramów na metr sześcienny, co oznacza, że statek, który załadował 1 metr sześcienny (lub 100 litrów) paliwa, dodał 890 kilogramów do swojej wagi.
Dodaj masę paliwa do masy ładunku, pasażerów i rezerw, aby obliczyć całkowitą masę własną.
Obliczanie ciężaru własnego przez przemieszczenie
Znajdź znaki przemieszczenia statków. Są to białe linie linijki na dnie dziobu i rufy kadłuba.
Zwróć uwagę, która linia przemieszczenia znajduje się na poziomie wody przed załadowaniem statku.
Załaduj statek całą załogą, ładunkiem, paliwem i zapasami.
Zwróć uwagę, który znak przesunięcia znajduje się teraz na linii wodnej.
Zapoznaj się z tabelami wyporności statków, które mają wzory, aby obliczyć, ile wody zostało wypartej na podstawie kształtu kadłuba statku. Ponieważ ciężar wypartej wody jest równy ciężarowi załadowanemu na statek, to jest ciężar własny.