Zawartość
Ocenianie może być czasem przerażenia lub radości zarówno dla nauczycieli, jak i uczniów szkół podstawowych. Niezależnie od tego, jak się o tym myśli, ocenianie uczniów podstawowych pod kątem ich postępów jest niezbędnym krokiem, pomagając w prowadzeniu przyszłych instrukcji, a także sposobem na informowanie uczniów i ich rodziców o ich osiągnięciach i obszarach potrzeb. Istnieją dwie metody obliczania podstawowych ocen, z których każda ma zalety i wady. Przy odpowiednim stosowaniu obie metody mogą pomóc uczniom w rozwoju jako uczniów.
Metoda tradycyjna: uśrednianie
W ramach każdego przedmiotu zsumuj łączną kwotę, jaką warte były zadania, testy lub quizy w okresie oceniania. To da ci łączną liczbę punktów możliwych w okresie oceniania. Okres oceniania zwykle występuje w kwartałach, trymestrach lub semestrach. Na przykład okres oceniania z matematyki może mieć pięć różnych ocen, które są warte 20 punktów, 10 punktów, 20 punktów, 15 punktów i 50 punktów każdy. Zadania te sumują się do 115 punktów za okres oceniania z matematyki.
Zsumuj całkowitą liczbę punktów, które student zdobył za zadania w okresie oceniania. Na przykład student mógł zdobyć 11 punktów, 9 punktów, 20 punktów, 15 punktów i 48 punktów za pięć zadań matematycznych w okresie oceniania. Punkty te sumują się do 103 zdobytych punktów.
Podziel końcową liczbę punktów przez łączną liczbę punktów możliwych w okresie oceniania, aby uzyskać ocenę końcową. Na przykład 103 (łączna liczba zdobytych punktów) podzielona przez 115 (łączna liczba możliwych punktów) wynosi 0,895. Można to następnie zaokrąglić do .90 lub 90% z matematyki w okresie oceniania. Metodę tę można stosować we wszystkich obszarach tematycznych.
Klasyfikacja oparta na standardach
Zidentyfikuj konkretną umiejętność, która będzie oceniana zgodnie ze standardami stanowymi. W ocenianiu opartym na standardach nie ma tylko jednej oceny dla każdego przedmiotu, ale raczej ocena dla każdej umiejętności nabytej w ramach tego przedmiotu. Na przykład, zamiast przyznawać jedną ocenę z matematyki metodą uśredniania, uczniowie mogą otrzymać trzy osobne oceny z mnożenia dużych liczb, długiego podziału i dodawania.
Przeanalizuj oceny, które zostały przyznane w okresie oceny dla każdej umiejętności. Oceny nie będą podawane w punktach, ale raczej z literami E, M, A i FFB. Listy te odnoszą się do tego, jak dobrze uczeń opanował określone umiejętności. E = przekracza, M = spełnia, A = podejścia, a FFB = spada daleko poniżej. Na przykład uczeń może otrzymać pięć klas dla długiego podziału: FFB, A, A, M i M.
Zidentyfikuj dwa ostatnie stopnie, które zostały przyznane dla każdej konkretnej umiejętności. Na podstawie tych ostatnich ocen możesz podjąć decyzję, na jaką ocenę uczeń zasługuje w przypadku każdej umiejętności. Jeśli oceny składają się z FFB, A, A, M i M, uczeń zasługuje na M za długi podział. Uczeń zaczął walczyć z umiejętnością, ale pod koniec okresu oceniania wykazał wzrost i opanowanie umiejętności.