Zawartość
Tarcie występujące w łożysku tulejowym zależy od kilku czynników. Na przykład stała wartość współczynnika tarcia zależy od tego, jakie materiały zawierają tuleję i łożysko. Inne ważne czynniki obejmują rozmiar wałków, prędkość obrotową i lepkość smaru. W łożysku tocznym jego tarcie statyczne (i moment obrotowy potrzebny do pokonania tej siły) zwykle przewyższa tarcie toczne. Uwzględnij wszystkie te czynniki, aby obliczyć tarcie w danym łożysku tulejowym.
Określ materiały, z których składa się łożysko wewnętrzne i tuleja zewnętrzna. Odwołaj się do tabel standardowych współczynników tarcia, aby określić przybliżoną wartość współczynnika tarcia między tymi dwoma materiałami, w szczególności. Zwróć uwagę na tę bezwymiarową stałą za pomocą greckiej litery „mu” (µ).
Określ rozmiary łożyska i tulei. Zanotuj promień wału za pomocą litery „R.”
Odejmij powierzchnię wału łożyska od powierzchni tulei, aby obliczyć luz promieniowy między nimi. Zwróć uwagę na to zezwolenie, używając tych samych jednostek co dla R, ale użyj litery „c”.
Określić lepkość smaru w łożysku. Zanotuj siłę na powierzchnię pomnożoną przez czas przez literę „P.”
Określ prędkość, z jaką łożysko obraca się w wale. Zanotuj obroty na sekundę oznaczone literą „n”.
Pomnóż 2 przez pi do kwadratu (π ^ 2) przez µ (współczynnik tarcia) przez n (prędkość obrotu) przez R (promień wału).
Pomnóż P (lepkość smaru) przez c (luz promieniowy między wałem a tuleją).
Na koniec podziel wartość obliczoną w kroku 6 przez wartość obliczoną w kroku 7, aby ukończyć równanie Petroffa. Wynikiem jest siła tarcia obecna w łożysku tulejowym.