Jak obliczyć powiększenie liniowe

Posted on
Autor: Lewis Jackson
Data Utworzenia: 13 Móc 2021
Data Aktualizacji: 16 Listopad 2024
Anonim
Funkcja liniowa - praktyczny sposób na rysowanie wykresu
Wideo: Funkcja liniowa - praktyczny sposób na rysowanie wykresu

Zawartość

Powiększenie to proces pojawiania się w celu powiększenia obiektu w celu kontroli wizualnej i analizy. Mikroskopy, lornetki i teleskopy powiększają rzeczy za pomocą specjalnych sztuczek osadzonych w naturze soczewek przepuszczających światło o różnych kształtach.

Powiększenie liniowe odnosi się do jednej z właściwości wypukły soczewki lub te, które wykazują zewnętrzną krzywiznę, jak kula mocno spłaszczona. Ich odpowiednikami w świecie optycznym są wklęsły soczewki lub te, które są zakrzywione do wewnątrz i wyginają promienie świetlne inaczej niż soczewki wypukłe.

Zasady powiększania obrazu

Kiedy promienie światła poruszające się równolegle są zginane, gdy przechodzą przez wypukłą soczewkę, są one zginane w kierunku, a zatem skupiają się na wspólnym punkcie po przeciwnej stronie soczewki. Ten punkt, F, nazywa się punkt centralny, i oznaczono odległość do F od środka soczewki fa, nazywa się długość ogniskowa.

Moc szkła powiększającego jest odwrotnością jego ogniskowej: P. = 1 / fa. Oznacza to, że obiektywy o krótkich ogniskowych mają duże możliwości powiększenia, a wyższa wartość fa oznacza niższą moc powiększania.

Zdefiniowane powiększenie liniowe

Powiększenie liniowe, zwane także powiększeniem bocznym lub powiększeniem poprzecznym, to tylko stosunek wielkości obrazu obiektu utworzonego przez soczewkę do rzeczywistego rozmiaru obiektu. Jeśli obraz i obiekt znajdują się na tym samym fizycznym nośniku (np. Wodzie, powietrzu lub w przestrzeni kosmicznej), wówczas formuła powiększenia bocznego to rozmiar obrazu podzielony przez rozmiar obiektu:

M = frac {-i} {o}

Tutaj M. jest powiększeniem, ja to wysokość obrazu i o jest wysokością obiektu. Znak minus (czasami pomijany) przypomina, że ​​obrazy obiektów utworzonych przez wypukłe zwierciadła są odwrócone lub odwrócone do góry nogami.

Formuła soczewki

Formuła soczewki w fizyce odnosi się do ogniskowej obrazu utworzonego przez cienką soczewkę, odległości obrazu od środka soczewki i odległości obiektu od środka soczewki. Równanie to

frac {1} {d_o} + frac {1} {d_i} = frac {1} {f}

Załóżmy, że ustawiasz tubkę szminki w odległości 10 cm od wypukłej soczewki o ogniskowej 6 cm. Jak daleko obraz pojawi się po drugiej stronie obiektywu?

Dla reo= 10 i fa = 4, masz:

begin {aligned} & frac {1} {10} + frac {1} {d_i} = frac {1} {4} & frac {1} {d_i} = 0,15 i d_i = 6,7 end {wyrównany}

Możesz eksperymentować z różnymi liczbami tutaj, aby dowiedzieć się, jak zmiana konfiguracji fizycznej wpływa na wyniki optyczne w tego rodzaju problemach.

Zauważ, że jest to inny sposób wyrażenia koncepcji powiększenia liniowego. Stosunek reja do reo jest taki sam jak stosunek ja do o. To znaczy stosunek wysokość obiektu do wysokość jego obraz jest taki sam jak stosunek długość obiektu do długość jego obrazu.

Ciekawostki o powiększeniu

Znak ujemny zastosowany do obrazu, który pojawia się po przeciwnej stronie soczewki od obiektu, wskazuje, że obraz jest „rzeczywisty”, tj. Że można go wyświetlić na ekranie lub innym nośniku. Z drugiej strony obraz wirtualny pojawia się po tej samej stronie soczewki co obiekt i nie jest powiązany ze znakiem ujemnym w odpowiednich równaniach.

Chociaż takie tematy wykraczają poza zakres niniejszej dyskusji, różne równania soczewkowe odnoszące się do wielu rzeczywistych sytuacji, wiele z nich związanych ze zmianami w mediach (np. Z powietrza na wodę), można z łatwością odkryć na Internet.