Szereg Taylora to numeryczna metoda reprezentowania danej funkcji. Ta metoda ma zastosowanie w wielu dziedzinach inżynierii. W niektórych przypadkach, takich jak wymiana ciepła, analiza różnicowa daje równanie, które pasuje do postaci szeregu Taylora. Szeregi Taylora mogą również reprezentować całkę, jeśli całka tej funkcji nie istnieje analitycznie. Przedstawienia te nie są dokładnymi wartościami, ale obliczenie większej liczby terminów w szeregu sprawi, że przybliżenie będzie dokładniejsze.
Wybierz centrum serii Taylor. Liczba ta jest dowolna, ale dobrym pomysłem jest wybranie centrum, w którym występuje symetria funkcji lub gdzie wartość centrum upraszcza matematykę problemu. Jeśli obliczasz reprezentację szeregową Taylora dla f (x) = sin (x), dobrym środkiem do zastosowania jest a = 0.
Określ liczbę terminów, które chcesz obliczyć. Im więcej terminów użyjesz, tym dokładniejsza będzie twoja reprezentacja, ale ponieważ seria Taylora jest serią nieskończoną, niemożliwe jest uwzględnienie wszystkich możliwych terminów. Przykład sin (x) użyje sześciu terminów.
Oblicz pochodne, których potrzebujesz do serii. W tym przykładzie musisz obliczyć wszystkie pochodne do szóstej pochodnej. Ponieważ seria Taylora zaczyna się od „n = 0”, musisz uwzględnić pochodną „0”, która jest tylko funkcją oryginalną. 0 pochodna = sin (x) 1st = cos (x) 2nd = -sin (x) 3rd = -cos (x) 4th = sin (x) 5th = cos (x) 6th = -sin (x)
Oblicz wartość dla każdej pochodnej w wybranym środku. Wartości te będą licznikami dla pierwszych sześciu terminów serii Taylora. sin (0) = 0 cos (0) = 1 -sin (0) = 0 -cos (0) = -1 sin (0) = 0 cos (0) = 1 -sin (0) = 0
Użyj obliczeń pochodnych i wyśrodkuj, aby określić warunki szeregu Taylora. 1. semestr; n = 0; (0/0!) (X - 0) ^ 0 = 0/1 2. termin; n = 1; (1/1!) (X - 0) ^ 1 = x / 1! 3. kadencja; n = 2; (0/2!) (X - 0) ^ 2 = 0/2! 4. kadencja; n = 3; (-1/3!) (X - 0) ^ 3 = -x ^ 3/3! Piąta kadencja; n = 4; (0/4!) (X - 0) ^ 4 = 0/4! 6 kadencja; n = 5; (1/5!) (X - 0) ^ 5 = x ^ 5/5! Seria Taylora dla sin (x): sin (x) = 0 + x / 1! + 0 - (x ^ 3) / 3! + 0 + (x ^ 5) / 5! + ...
Upuść zerowe wyrażenia w szeregu i uprość algebraicznie wyrażenie, aby określić uproszczoną reprezentację funkcji. To będzie zupełnie inna seria, więc wcześniej użyte wartości „n” już nie obowiązują. sin (x) = 0 + x / 1! + 0 - (x ^ 3) / 3! + 0 + (x ^ 5) / 5! + ... sin (x) = x / 1! - (x ^ 3) / 3! + (x ^ 5) / 5! - ... Ponieważ znaki zmieniają się na dodatnie i ujemne, pierwszą składową uproszczonego równania musi być (-1) ^ n, ponieważ w szeregu nie ma liczb parzystych. Termin (-1) ^ n daje znak ujemny, gdy n jest nieparzysty, i znak dodatni, gdy n jest parzysty. Reprezentacja szeregowa liczb nieparzystych to (2n + 1). Gdy n = 0, termin ten wynosi 1; gdy n = 1, termin ten wynosi 3 i tak dalej do nieskończoności. W tym przykładzie użyj tej reprezentacji dla wykładników x i silni w mianowniku
Użyj reprezentacji funkcji zamiast funkcji oryginalnej. W przypadku bardziej zaawansowanych i trudniejszych równań szereg Taylora może rozwiązać nierozwiązywalne równanie lub przynajmniej dać rozsądne rozwiązanie numeryczne.