Zawartość
W chemii seria aktywności pozwala przewidzieć stopień, w jakim dany pierwiastek reaguje z wodą i kwasami. Chociaż tego rodzaju porządkowanie jest stosowane głównie w przypadku metali, można również organizować niemetale w serie działań. Różne pierwiastki wykazują szeroki zakres potencjału reaktywnego, od materiałów wybuchowych do obojętnych. Seria działań zawiera listę elementów, które są najbardziej reaktywne u góry, a najmniej reaktywne u dołu.
Metale
Większość pierwiastków w układzie okresowym to substancje metalowe wyróżniające się połyskiem, przewodnością elektryczną i innymi właściwościami fizycznymi. Z wyjątkiem rtęci są to ciała stałe o stosunkowo wysokich temperaturach topnienia. Charakterystyczną cechą metali jest luźna przyczepność atomów do ich najbardziej zewnętrznych elektronów. To właśnie te elektrony biorą udział w reakcjach chemicznych i określają rangę w szeregu aktywności. W miarę przechodzenia od góry do dołu kolumny metali w układzie okresowym aktywność zwykle rośnie.
Niemetale
Niemetale to pierwiastki takie jak węgiel, siarka i tlen. Fizycznie są one nieoświetlonymi i słabymi przewodnikami elektryczności. Substancje te silnie trzymają zewnętrzne elektrony i mogą nawet „okraść” znajdujące się w pobliżu atomy metali niektórych ich elektronów. W przeciwieństwie do metali, które wydają się być bardziej reaktywne chemicznie wraz ze wzrostem ich liczby atomowej, najcięższe niemetale są mniej reaktywne niż lżejsze.
Seria działań
Szereg aktywności wskazuje, jak silnie element reaguje z roztworami wodnymi w temperaturze pokojowej. Wśród metali znajdziesz najsilniejsze reakcje wśród grupy alkalicznej, która stanowi pierwszą kolumnę układu okresowego. Szereg aktywności, który obejmuje metale alkaliczne, uszereguje je w odwrotnej kolejności, z najniższymi w kolumnie na górze listy, ponieważ cez i rubid reagują gwałtowniej niż lit i sód. Halogeny, które stanowią 17 kolumnę, są wysoce reaktywnymi niemetalami. Szereg aktywności z użyciem halogenów uszeregowuje je w kolejności, w jakiej pojawiają się w układzie okresowym, przy czym fluor najbardziej reaktywny.
Prognozowanie przemieszczenia w rozwiązaniach
Woda i kwasy rozpuszczają metale w różnym stopniu, dyspergując jony metali w roztworze wodnym. Jednak po rozpuszczeniu metalu odzyskujesz go w postaci stałej, rozpuszczając inny o wyższej aktywności. Na przykład, jeśli rozpuszczasz żelazo za pomocą kwasu, następnie dodajesz aluminium do roztworu, aluminium rozpuszcza się, a żelazo zamienia się z powrotem w ciało stałe. Aluminium ma wyższą aktywność niż żelazo, więc zajmuje miejsce żelaza w roztworze. Jeśli następnie spróbujesz rozpuścić nikiel za pomocą tego samego roztworu, nikiel pozostaje ciałem stałym. Aluminium ma wyższą aktywność niż nikiel, więc nikiel nie wyprze aluminium z roztworu.