Zawartość
Geolodzy stworzyli cztery klasyfikacje mówiące o wulkanach: kopuły lawy, wulkany tarczowe, wulkany kompozytowe i stożki żużlowe. Stożki żużla są najczęstszym rodzajem wulkanu. Wśród wulkanów zaliczanych do tej kategorii, zwanych także szyszkami scoria, są: Mount Shasta w Kalifornii, Lava Butte w pobliżu Bend w stanie Oregon, Cerro Negro w Nikaragui i Paricutin w Meksyku. Szyszki żużlu są mniej znane, ponieważ ich erupcje rzadko powodują śmierć.
Kształt
Stożki żużla wywodzą swoją nazwę od ich stromych boków, które nadają im wygląd stożka. Kąt nachylenia ich może wynosić nawet 35 stopni, chociaż starsze, erodowane stożki mają łagodniejsze nachylenie.
Rozmiar
Stożki żużla są małe w porównaniu do innych rodzajów wulkanów. Ich średnia wysokość wynosi od 100 do 400 metrów (325 do 1300 stóp), podczas gdy wulkany złożone mogą osiągać 3500 metrów (11 500 stóp), a wulkany osłonowe mogą osiągać wysokość nawet 8500 metrów (28 000 stóp) - wysokość Hawaiis Mauna Loa, największe światy mierzone od dna oceanu do jego szczytu.
Kratery
Wulkany Scoria mają zwykle szczyty w kształcie misy.
Erupcje
Większość rożków żużlowych jest monogenetyczna, co oznacza, że wybuchają tylko raz. Ich erupcje wydają się być stosunkowo słabe w porównaniu do erupcji większych wulkanów.
Utworzony przez Other Volcanoes
Stożki żużlu często tworzą się jako szyszki pasożytów wzdłuż boków większych wulkanów. Powstają w wyniku erupcji Stromboliana, gdy siły gazowe parują lawą w górę w powietrze. Lawa ochładza się i opada na ziemię jak kamyki, które gromadzą się wokół wyrzutnika, który je wyrzucił, tworząc stożek. Te pasożyty wulkanów stożkowych zwykle występują w grupach. Przesunięcia w położeniu odpowietrznika powodują powstanie podwójnych stożków żużlowych. Różnice w sile wybuchu tworzą zagnieżdżone szyszki. Nie wszystkie rożki żużlowe występują w grupach; niektóre są odrębnymi bytami utworzonymi na bazaltowych polach lawy.
Wzrost i czas trwania
Chociaż większe wulkany tworzą się bardzo powoli, stożek żużlowy może się szybko rozwijać. Dobrym przykładem jest wulkan Paracutin w Meksyku, który wyrósł z pęknięcia na polu kukurydzy do stożka o wysokości ponad 300 metrów w ciągu jednego roku w latach 40. XX wieku. Stożki żużlu mają również krótszą żywotność niż wolniej rosnące typy wulkanów.