Zawartość
Kiedy atomy łączą się z innymi atomami, mówi się, że mają one wiązanie chemiczne. Na przykład cząsteczka wody jest wiązaniem chemicznym dwóch atomów wodoru i jednego atomu tlenu. Istnieją dwa rodzaje wiązań: kowalencyjne i jonowe. Są to bardzo różne typy związków o różnych atrybutach.
Związki kowalencyjne
Wiązania chemiczne między dwoma niemetalami są wiązaniami kowalencyjnymi. Ich właściwości elektroujemne są podobne i dzielą pary elektronów między atomami. Możesz stwierdzić, czy związek jest kowalencyjny na podstawie jego stanu w temperaturze pokojowej i przy ciśnieniu standardowym; jeśli jest to ciecz lub gaz, będzie kowalencyjny. Mają niską temperaturę wrzenia i topnienia i są lekko polarne. Mają określony kształt. Dopóki różnica w elektroujemności atomów jest mniejsza niż 1,7, wiązanie między nimi będzie kowalencyjne. Energia jest uwalniana, gdy powstaje wiązanie kowalencyjne, więc związek staje się bardziej stabilny, gdy powstaje więcej wiązań kowalencyjnych.
Związki jonowe
Związki jonowe występują między metalem a niemetalem. Atomy w związku jonowym mają różnicę elektroujemności większą niż 1,7, co oznacza, że jeden z atomów będzie w stanie przyciągnąć zewnętrzny elektron drugiego atomu. Są stałe przy standardowym ciśnieniu i temperaturze oraz mają wysoką temperaturę wrzenia i topnienia. Z powodu dużej różnicy elektroujemności związki jonowe mają zwykle wysoką biegunowość.
Przykłady obligacji kowalencyjnych
Wiele związków organicznych ma wiązania kowalencyjne. Wynika to z tego, że są one wiązaniami między węglem a wodorem, takim jak metan z atomem węgla i 4 atomami wodoru, z których żaden nie jest metalem. Wiązania kowalencyjne mogą również istnieć wyłącznie między dwoma atomami tego samego pierwiastka, takimi jak gazowy tlen, gazowy azot lub chlor. Związki te wymagają dużo energii, aby się rozpadły. Patrząc na układ okresowy pierwiastków, każde wiązanie utworzone między grupą niemetaliczną i grupą halogenową będzie kowalencyjne.
Przykłady związków jonowych
Sól kuchenna lub chlorek sodu jest powszechnie znanym związkiem jonowym. Zerwanie wiązania jonowego nie wymaga dużej energii, o czym świadczy zdolność do łatwego rozpuszczania chlorków sodu w wodzie. Wszystkie atomy starają się wyglądać jak gaz szlachetny, to znaczy chcą wziąć, dać lub dzielić elektron lub elektrony, aby jego najbardziej zewnętrzna skorupa elektronowa była całkowicie pełna. Gdyby magnez miał o dwa mniej elektronów w swojej najbardziej zewnętrznej skorupie, a gdyby tlen miał jeszcze dwa, wówczas oba miałyby pełne powłoki zewnętrzne, więc łączą się, tworząc stabilny związek tlenku magnezu. Chlorek potasu, tlenek wapnia i tlenek żelaza są przykładami związków z wiązaniami jonowymi