Zawartość
Chromosfera jest jedną z zewnętrznych warstw słońca. Znajduje się bezpośrednio nad fotosferą, która jest warstwą, którą ludzie widzą z powierzchni Ziemi. Chromosfera ma swoją nazwę od koloru, który jest głęboko czerwony. Hel został odkryty podczas oglądania linii emisji chromosfery podczas zaćmienia Słońca w 1868 roku.
Widząc czerwony
Chromosfera emituje światło zwane emisją wodoru alfa, nadając mu czerwony kolor. Światło, które rzuca, jest słabe w porównaniu do jasnego światła emitowanego przez fotosferę. Większość ludzi widzi chromosferę tylko podczas zaćmienia Słońca. Naukowcy są w stanie obserwować chromosferę za pomocą specjalnego sprzętu. Odfiltrowują wszystkie inne długości fal emitowane przez słońce, aby obserwować długości fal światła w chromosferze.
Właściwości chromosfery
Chromosfera jest cienką warstwą o grubości około 2000 do 3000 kilometrów (1243 do 1864 mil). Jego temperatura wynosi od 6000 do 50 000 stopni Celsjusza (10 800 do 90 000 stopni Fahrenheita), wzrastając wraz z wysokością. Naukowcy spekulują, że temperatura rośnie wraz z wysokością z powodu fal magneto-hydrodynamicznych. Linie pola magnetycznego w chromosferze najwyraźniej przemieszczają się i oscylują, gdy powracają do swojego pierwotnego kształtu. Ta oscylacja tworzy falę energii, która zwiększa temperaturę chromosfery wraz z wysokością.
Supergranule Komórki
Supergranule to duże jasne i ciemne obszary w chromosferze. Są znacznie większe niż granulki zaobserwowane w fotosferze. Pole magnetyczne gromad słonecznych gromadzi się w supergranulkach. To tworzy sieć linii pola magnetycznego na słońcu. Kiedy linie pola magnetycznego krzyżują się i pęczkują, temperatura spada w tym obszarze, tworząc ciemniejszą plamę na chromosferze.
Ciemne włókna
Włókna to długie, cienkie strumienie gazu w chromosferze, które są niezwykle gęste. Wydają się ciemniejsze niż obszary wokół nich, ponieważ nie emitują tyle czerwonego światła. Są utrzymywane na miejscu przez pole magnetyczne słońca. Te linie są chłodniejsze niż obszary bezpośrednio wokół nich, więc wydają się ciemniejsze. Włókna nazywane są wypukłościami, gdy są obserwowane na skraju słońca.
„Dancing Flames”
Spikule to skoki plazmy pojawiające się w chromosferze. Mają one średnicę około 480 kilometrów (300 mil) i mogą osiągnąć wysokość ponad 7000 kilometrów (4300 mil). Kolce nadają chromosferze postrzępiony wygląd. Są niezwykle krótkotrwałe. Odrzutowce istnieją tylko przez około 10 minut i podróżują z prędkością 30 kilometrów na sekundę. W danym momencie można zaobserwować ponad 100 000 spikule.