Zawartość
Prądy Powietrza
Chmury są zbudowane z wody, unoszonej z powierzchni ziemi, która napotkała zimniejsze powietrze w powietrzu. Prądy wiatru na różnych wysokościach w najniższej części atmosfery, troposfery i „strumieni strumieni”, które przemieszczają się w stratosferze, kształtują chmury, które widzimy na ziemi. Latem, gdy powierzchnia ziemi ociepli się, wilgotne powietrze unosi się wysoko nad powierzchnią, tworząc popołudniowe chmury. Jesienią i zimą, gdy ziemia stygnie, ta zimniejsza warstwa jedzie bliżej ziemi, zwykle łapiąc parę wodną w niższej, płaskiej formacji zwanej „warstwą”. Kiedy para wodna unosi się ponad troposferą bez kondensacji, strumienie strumieniowe szczotkują ją do krystalicznych chmur „cirrus”, gdy troposfera styka się ze stratosferą.
Narodziny chmury
Chmury są częścią nieskończonego procesu, a ich narodziny, życie i śmierć są w rzeczywistości częścią cyklu, który będzie trwał do momentu, gdy jakaś katastrofa zakończy proces lub sam proces zostanie zmieniony w sposób uniemożliwiający jego ruch. Ponieważ Ziemia jest etapem, na którym odgrywa cykl wodny, cechy ziemi kontrolują sposób, w jaki chmury rozpoczynają swoją podróż. Zbiorniki lądowe i wodne pochłaniają energię słoneczną, która je ogrzewa, tworząc na ich powierzchni warstwy ciepłego, wilgotnego powietrza. Nowe badania sugerują również, że lasy mogą przyczyniać się do powstawania par węglowodorów, izoprenu. Gdy powstanie wystarczająca ilość ciepłego powietrza, będzie się unosić (podnoszenie konwekcyjne), aż napotka warstwę powietrza wystarczająco zimną, aby pochłonąć jego ciepło i zmusić parę wodną do skroplenia się i utworzenia chmury. Jeśli ogrzane powietrze nie podnosi się w ciągu dnia, jego ciepło rozprasza się wieczorem, gdy zachodzi słońce (chłodzenie promieniujące), być może tworząc na powierzchni warstwę rosy lub mgły. Ruch powietrza na powierzchni może również pomóc w tworzeniu chmur; ciepłe powietrze unoszone nad górami napotka chłodniejsze powietrze, gdy wyślizguje się z boku formy lądowej (wypływ orograficzny), powodując kondensację i obfite opady deszczu z jednej strony warunków pustynnych z drugiej, jeśli wysokość terenu jest wystarczająco wysoka.
Produkty uboczne konfliktu
Para wodna jest często pochłaniana przez sprzeczne masy powietrza, które stanowią scenę dla spektakularnych burz i niszczących huraganów. Nierównomierne nagrzewanie się powierzchni ziemi stwarza podstawy do zderzenia mas ciepłego i chłodnego powietrza (konwergencja lub podnoszenie od przodu). Ta kolizja może się zdarzyć wzdłuż zimnych frontów lub może nastąpić wzdłuż „Stref konwergencji międzytropikalnej” - obszarów, w których gorące, wilgotne powietrze tropików styka się z chłodniejszym powietrzem środkowych szerokości geograficznych. Gdy energia cieplejszego powietrza jest odprowadzana, staje się ona „nasycona”, a jej wilgoć tworzy parę wodną. Para unosi się w górę przez inne ciepłe powietrze unoszące się i skraplające, gdy napotyka coraz zimniejsze powietrze, wrastając w chmury burzowe cumulonimbus, tworząc spektakularne rozwinięcia „chmur ściennych” lub „linii wypływowych” wzdłuż zimnych frontów lub krążąc wokół cyklonów i huraganów w tropikach .