Jak łączyć elementy, aby tworzyć związki

Wiele pierwiastków chemicznych układu okresowego może łączyć się, tworząc związki. Jednak nie wszystkie elementy łączą się w ten sam sposób. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę indywidualne właściwości każdego pierwiastka przed napisaniem związku chemicznego, który tworzy się z ich połączenia. Najczęstszymi typami związków są związki metali, związki jonowe i związki kowalencyjne. Istnieje również różnica między związkami organicznymi i nieorganicznymi. Warto wiedzieć, jak łączyć pierwiastki w związki, ponieważ związki chemiczne są podstawowymi składnikami chemii.

Rozróżnij metale, niemetale i metaloidy. Metale znajdują się zwykle po lewej i pośrodku układu okresowego pierwiastków. Są dobrymi przewodnikami elektryczności. Miedź jest jednym z przykładów. Metaloidy składają się z boru, krzemu, geranium, arsenu, antymonu, telluru i polonu. Posiadają właściwości zarówno metali, jak i niemetali. Niemetale znajdują się po prawej stronie układu okresowego, z wyjątkiem wodoru. Niemetale to gazy lub kruche ciała stałe. Nie przewodzą zbyt dobrze prądu. Przykładem jest azot.

Dowiedz się, jak metale tworzą wiązania metaliczne. Wiązania metaliczne opisują swobodny ruch elektronów, które występują, gdy łączą się elementy tego samego metalu. Cynk jest przykładem.

Dowiedz się, które pierwiastki mają wysoką elektroujemność. Elementy z grupy 17 mają wysoką elektroujemność, która jest chęcią wciągania elektronów innego pierwiastka, gdy powstaje wiązanie. Powodem tego jest to, że pierwiastki z grupy 17 mają siedem elektronów walencyjnych. Dlatego do uzupełnienia oktetu potrzebny jest tylko jeden elektron.

Dowiedz się, które pierwiastki mają małą elektroujemność. Elementy z grupy 1 mają najniższą elektroujemność, ponieważ mają tylko jeden elektron w swojej powłoce walencyjnej.

Przeanalizuj połączenie elementu metalowego z elementem niemetalicznym. W wyniku połączenia metalu z niemetalem powstaje wiązanie jonowe. W wiązaniu jonowym elektrony są przenoszone. Ponieważ wiele niemetali ma wysoką elektroujemność, a metale z grup 1 i 2 mają bardzo niskie elektroujemności, takie pierwiastki łączą się, tworząc wiązanie jonowe. Przykładem jest chlorek potasu lub KCl.

Przeanalizuj kombinację niemetali. Jeśli połączysz dwa lub więcej elementów, które są niemetalami, elektrony nie zostaną przeniesione. Zamiast tego elektrony będą wspólne, co zachodzi w wiązaniu kowalencyjnym. Przykładem wiązania kowalencyjnego jest NO2 lub dwutlenek azotu.

Rozróżnij związki organiczne i nieorganiczne. Związki organiczne zawierają węgiel, a związki nieorganiczne nie. Na przykład CH4 jest przykładem związku organicznego, podczas gdy MgBr2 jest przykładem związku nieorganicznego.