Zawartość
Chociaż możesz codziennie używać trwałych markerów, prawdopodobnie trudno ci wyjaśnić, jak działają. Wszystkie markery zawierają podstawowe składniki, które tworzą markery. Te składniki decydują o tym, jak wchodzą w interakcje, zapewniając niezawodną i czystą linię. Pamiętaj, że „permanent” jest czasem mylnym określeniem, ponieważ większość markerów oznaczonych jako permanent nie jest odporna na działanie światła, chyba że są one oznaczone jako markery archiwalne.
Z czego składa się marker permanentny?
Wszystkie markery trwałe są zasadniczo pustą w środku plastikową rurką, która jest szczelna, z wyjątkiem jednego otworu na jednym końcu. Ta tuba otacza długi sztyft porowatego, gąbczastego materiału, który lekko wystaje z otworu (końcówki markera). Materiał chłonny wewnątrz tuby jest nasycony tuszem. Gdy atrament odparowuje lub odpływa z odsłoniętej końcówki, efekt syfonowania wyciąga atrament z wnętrza rurki na końcówkę. Trwały marker atramentowy składa się z trzech elementów: barwnika, rozpuszczalnika i żywicy.
Barwnik
Barwnik to pigment lub barwnik, który nadaje atramentowi określony kolor. Niezależnie od tego, czy jest to czarny, niebieski, czerwony, neonowożółty, różowy lub jakikolwiek inny odcień, barwnik jest tym, co faktycznie widzisz, gdy patrzysz na linię wykonaną przez stały marker. Główną różnicą między barwnikami i pigmentami jest to, że barwniki są rozpuszczalne w wodzie, podczas gdy pigmenty są na ogół nierozpuszczalne w wodzie lub rozpuszczalnikach niepolarnych, chyba że pigment zmielony jest na bardzo, bardzo drobny proszek. Ze względu na tę właściwość pigmenty są zwykle preferowanym barwnikiem dla markerów, biorąc pod uwagę ich odporność na rozpuszczanie przez wilgoć lub inne czynniki środowiskowe.
Rozpuszczalnik
Rozpuszczalnik jest naprawdę kluczem do trwałych markerów; bez tego ciekłego nośnika do rozpuszczenia i transportu barwnika atramentu i żywicy atramentu przez gąbkę poprzez syfonowanie markery nie działałyby. Podczas gdy woda jest polarnym rozpuszczalnikiem, rozpuszczalniki atramentowe muszą być niepolarne, aby rozpuścić barwniki i żywice niepolarne. Początkowo producenci używali ksylenu jako rozpuszczalnika, ale w latach 90. przeszli na mniej toksyczne alkohole (takie jak etanol i izopropanol), ponieważ dzieci zaczęły używać markerów w szkole. Po naniesieniu atramentu na papier rozpuszczalnik automatycznie odparowuje w powietrze, pozostawiając jedynie barwnik i żywicę.
Żywica
Klejopodobna polimerowa żywica atramentowa zapewnia, że barwnik atramentowy „przylgnie” do papieru po odparowaniu rozpuszczalnika. Gdyby tusz był tylko barwnikiem i rozpuszczalnikiem, barwnik zamieniłby się w pył i spadłby z papieru, gdy tylko rozpuszczalnik wyschnie lub odparuje. Podczas gdy żywica atramentowa jest naturalnie „lepka”, rozpuszczalnik atramentu utrzymuje ją w stanie swobodnym i płynie wewnątrz szczelnie zamkniętej plastikowej rurki markerów.
Różnice
Największa różnica między markerami trwałymi i niestałymi polega na żywicy atramentowej. W markerach trwałych żywica bywa bardzo niepolarna - w ogóle nie rozpuszcza się w wodzie. Jeśli więc tusz z tą niepolarną żywicą dostanie się na ubranie, pralka nie będzie w stanie usunąć śladu. Jednak czyszczenie na sucho (gdy odzież jest prana w niepolarnym rozpuszczalniku, takim jak aceton zamiast wody) rozpuści żywicę i tym samym usunie znak. Natomiast niestabilne markery wykorzystują żywice atramentowe, które łatwo rozpuszczają się w wodzie. Ponadto markery trwałe mogą wykorzystywać niektóre pigmenty i barwniki, które nie rozpuszczają się w wodzie.