Zawartość
Miedź jest używana do instalacji elektrycznych, hydraulicznych, do produkcji stopów, w środkach grzybobójczych i owadobójczych. Jest również stosowany w sztuce i w monetach. Miedź nadaje się do recyklingu.
Świeżo uformowana miedź ma piękny różowo-różowy kolor. Wkrótce jednak zmienia się w ciemniejszy rdzawo-brązowy. W pewnych okolicznościach może zmienić kolor na czerwony, czarny lub niebiesko-zielony.
Środowisko
Miedziany metal, który jest wymagany do utrzymania koloru, można pokryć powłoką organiczną. Jednodrutowy drut miedziany do celów elektrycznych zwykle nie jest wystarczająco matowy, aby zapewnić specjalne traktowanie. Drobny, wielodrutowy drut miedziany jest jednak zwykle owijany warstwami materiałów izolacyjnych. Jeśli drut jest owinięty, utlenianie jest dość niskie, a jego kolor zostaje zachowany. Naga miedź jednak nieuchronnie zmieni kolor w zależności od konkretnego środowiska.
Atak
Istnieją dwie popularne formy ataku na metale. W łagodniejszym przypadku metal może zmatowieć. „Nalot” jest cienką powłoką na powierzchni metalu i jest zwykle bardzo jednolity i często nie niszczy zamierzonego przeznaczenia metalu. Z drugiej strony „korozja” często nie jest jednolita, ale może powodować wgłębienia i może osiągać takie proporcje, aby zniszczyć metalowy przedmiot, tak że nie można go użyć zgodnie z jego przeznaczeniem.
Przygasić
Na suchym powietrzu nawet matowienie odbywa się dość wolno; jednak w zwykłej atmosferze wokół nas wilgotność przyspiesza proces matowienia. Najniższym poziomem tlenku miedzi jest tlenek miedziawy lub miedzioryt. Ma kolor różowy. Z początku ledwo zauważalne, grosz z czasem ciemnieje z powodu pogrubienia warstwy matowej, a także dalszego utleniania się do czarnego tlenku miedzi, tenorytu.
Korozja
Z biegiem czasu i po wielokrotnym lub długotrwałym narażeniu na wilgoć w obecności rozpuszczonych substancji kwasowych, takich jak dwutlenek węgla i substancje zanieczyszczające występujące w kwaśnym deszczu, zmatowiona miedź zmienia kolor na zielony. Do tych kwaśnych substancji należą tlenki siarki i tlenki azotu. Reagując z wilgocią, tworzą rozcieńczone roztwory silnych kwasów.
Patyna
Te kwasy wchodzące w interakcje z matową miedzią wytwarzają głównie trzy minerały odpowiedzialne za niebiesko-zieloną do szaro-zielonej patyny znalezione na zewnątrz posągów z brązu i miedzianych monet leżących w rynnie, a mianowicie:
Azuryt Cu₃ (CO₃) ₂ (OH) ₂ Malachit Cu₂CO₃ (OH) ₃ Brochantite Cu₄SO₄ (OH) ₆
Te trzy cenione minerały pokrywają jedne z najbardziej znanych posągów na świecie.