Zawartość
Chmury mogą wydawać się bardzo abstrakcyjną częścią przyrody. Autorzy wykorzystują nawet zdjęcia ciemnych kłębiących się chmur na horyzoncie, aby przedstawić jakieś nieprzewidziane zagrożenie wyłaniające się z ludzkiej percepcji. W rzeczywistości obecność chmur jest zjawiskiem o wiele bardziej naukowym.
Istnieją trzy główne typy chmur: cirrus, cumulus i stratus. Powstają, gdy powietrze unosi się z powodu ciepła, kształtu krajobrazu lub frontu pogodowego i jest chłodzone, gdy osiąga wyższe wysokości. Chmury Cumulus składają się z różnych stanów wody i powietrza.
Definicja Cumulus
Wszystkie chmury mają charakterystyczny wygląd i kształt, dlatego je definiujemy. Definicja cumulusów dla chmur cumulusowych to chmury o płaskiej podstawie wraz ze strukturami „puszystymi” lub „waty cukrowej”.
Definicja cumulus jest zakorzeniona w łacińskim słowie „cumulo”, co przekłada się na „stos” lub „stos”. Ma to sens, gdy chmury cumulus wyglądają jak kupy puchu.
Thermals
Chmury Cumulus wyglądają puszysto gołym okiem z powodu pęcherzyków powietrza zwanych termami. Te kieszenie powietrza pozostają w chmurach i nadają im wygląd przypominający poduszkę.
Gdy powietrze termiczne unosi się, temperatura zaczyna zrzucać warstwy i staje się mniejsza. Trwa to dopóki nie zniknie.
Para wodna
Para wodna jest pierwszym stanem fizycznym cząsteczki H2O, gdy przechodzi ona przez chmurę cumulus. Gdy cząsteczka wody jest w stanie pary, jest wystarczająco lekka, aby unosić się do atmosfery pod wpływem prądów ciepłego powietrza. Trzy główne czynniki powodują początkowy wzrost tych cząstek pary wodnej.
Pierwszy, proces znany jako konwekcja, ma miejsce, gdy zimne powietrze tonie, a ciepłe powietrze unosi się; cykl unosi parę wodną w powietrze. Drugim jest, gdy topografia Ziemi, na której porusza się powietrze zawierające parę wodną, wzrasta na wysokości; para wodna może być wtłaczana wyżej do atmosfery.
Trzeci ma miejsce, gdy chłodniejsza masa powietrza styka się z cieplejszą - cieplejsze powietrze jest wtłaczane do atmosfery wraz z parą wodną, którą przenosi.
Kropelki wody
Cieplejsze powietrze jest w stanie pomieścić więcej cząsteczek pary wodnej niż chłodniejsze powietrze. Gdy para wodna osiąga chłodniejsze powietrze, osiąga punkt nasycenia. W punkcie nasycenia osiąga się temperaturę, w której para wodna zamienia się w widoczne kropelki wody.
Ta widoczna cząsteczka wody jest rodzajem kondensacji zachodzącej w atmosferze. Kiedy woda osiąga ten widoczny etap, chmura zaczyna być widoczna gołym okiem. Jeśli kropelki wody się połączą, mogą stać się zbyt ciężkie, aby pozostać w powietrzu w atmosferze. To wtedy powstają opady deszczu i inne opady.
W rzeczywistości istnieje szczególny rodzaj chmury cumulus, która powoduje deszcz: chmura cumulonimbus. Definicja chmur Cumulonimbus również pochodzi z jej łacińskich korzeni. „Cumulo-” oznacza stos lub stos odnosi się do cumulusowej natury chmury. „Nimbus” oznacza burzę.
Tak więc definicja chmur cumulonimbus dosłownie oznacza chmury cumulus ulewne. Często są większe i tworzą na niebie wysokie kształty. Mogą również wydawać się ciemniejsze niż chmury cumulus.
Kryształy lodu
Kryształki lodu są formą, którą przyjmuje cząsteczka H2O, gdy para wodna zamienia się w chmury w powietrzu o temperaturze poniżej 0 ° C lub 32 ° F. Tworzą się one obok kropelek wody, które są bardzo zbliżone do 0 ° C, ale nie przekraczają punktu progowego .
Gdy kryształy lodu poruszają się przez chmurę, wychwytują więcej pary wodnej, która zestala się z kryształem lodu, tworząc większy kryształ lodu. Gdy kryształ lodu staje się cięższy, zaczyna spadać i łączyć się z innymi kryształami lodu.
W końcu, podobnie jak krople wody, kryształy lodu stają się zbyt ciężkie, aby unosić się w atmosferze i opadają w kierunku ziemi. Jeśli powietrze będzie nadal wystarczająco zimne aż do ziemi, kryształy lodu spadają na ziemię jak śnieg; w przeciwnym razie topią się i padają na ziemię jak deszcz.