Zawartość
- Cząsteczki wody i napięcie powierzchniowe
- Detergent i mydło
- Napięcie powierzchniowe detergentu i zerwania mydła
Cząsteczki detergentu mają bardzo sprytną właściwość, z jednym końcem hydrofilowym lub kochającym wodę, a drugim hydrofobowym lub odpychanym przez wodę. Ta podwójna natura pozwala detergentowi przyciągać zarówno wodę, jak i olej, co daje mu możliwość czyszczenia prania. Jest również bardzo skuteczny w zmniejszaniu napięcia powierzchniowego wody poprzez odpychanie cząsteczek wody hydrofobowym końcem cząsteczki detergentu.
Cząsteczki wody i napięcie powierzchniowe
Woda ma unikalne właściwości, dzięki czemu jest „lepka” na powierzchni. Każda pojedyncza cząsteczka wody ma jeden duży atom tlenu i dwa mniejsze atomy wodoru. Atomy wodoru posiadają lekko dodatni ładunek, dzięki czemu cała cząsteczka wody jest polarna. Podobnie jak małe magnesy, atomy wodoru przyciągają atomy tlenu z innych cząsteczek wody, tworząc tymczasowe wiązania wodorowe w wodzie.
Każda cząsteczka wody doświadcza przyciągania od innych cząsteczek wody ze wszystkich kierunków, ale cząsteczki wody na powierzchni nie mają cząsteczek nad powierzchnią, które mogłyby przyciągać. Te cząsteczki wody przyciągają więcej z wody poniżej niż z powierzchni powyżej. Ta różnica siły upakowuje cząsteczki wody na powierzchni bliżej siebie niż w cieczy. Cienka, gęsta warstwa cząsteczek wytwarza zjawisko zwane napięciem powierzchniowym.
Detergent i mydło
Detergent i mydło są podobne chemicznie, z wyjątkiem zawartego w nich oleju. Wiele mydeł wykorzystuje naturalne tłuszcze, podczas gdy detergenty używają rafinowanej ropy naftowej. Cząsteczki mydła i detergentu mają dwa końce, które działają jak pomost między cząsteczkami wody i cząsteczkami tłuszczu (tłuszczu). Dzięki temu mydło lub detergent może chwycić tłuszcz z brudnego naczynia i użyć drugiego końca cząsteczki detergentu, aby zaczepić się o zmywaną wodę.
Napięcie powierzchniowe detergentu i zerwania mydła
Cząsteczki detergentu na dwóch końcach umożliwiają przełamanie napięcia powierzchniowego wody. Koniec cząsteczki detergentu przyczepionej do tłuszczu (tłuszczu) odpycha cząsteczki wody. Jest znany jako hydrofobowy, co oznacza „lęk przed wodą”. Próbując odejść od cząsteczek wody, hydrofobowe końce cząsteczek detergentu wypychają się na powierzchnię. Osłabia to wiązania wodorowe utrzymujące cząsteczki wody razem na powierzchni. Rezultatem jest przerwa w napięciu powierzchniowym wody.