Zawartość
Sieci pokarmowe i łańcuchy pokarmowe ilustrują relacje między różnymi organizmami w ekosystemie, wskazując „kto je kto”. Na schemacie, który zwykle pojawia się jako piramida, organizmy są podzielone na podstawie ich poziomu troficznego lub poziomu, który zajmują. Piramidy te ilustrują przepływ energii z szerokiej bazy producentów na dole poprzez malejącą liczbę konsumentów aż do szczytu piramidy. Sieci spożywcze ilustrują te same informacje, ale używają linii, aby połączyć każdego konsumenta z tym, co je.
Główni konsumenci
Konsumenci pierwszego poziomu, znani również jako konsumenci pierwotni, jedzą takich producentów, jak rośliny, glony i bakterie. Producenci stanowią pierwszy poziom troficzny. Roślinożercy, konsumenci pierwszego poziomu, zajmują drugi poziom troficzny. Konsumenci pierwszego poziomu nie jedzą innych konsumentów, tylko rośliny lub innych producentów. Fizyczna wielkość konsumentów pierwszego poziomu różni się znacznie, od maleńkiego zooplanktonu po słonie, a wszyscy konsumenci pierwszego poziomu jedzą tylko producentów.
Konsumenci wyższego poziomu
Konsumenci drugiego lub drugiego poziomu jedzą konsumentów podstawowych. Konsumenci trzeciego lub trzeciego poziomu jedzą konsumentów niższego poziomu i są czasami nazywani konsumentami końcowymi. Niektórzy konsumenci wtórni i trzeciorzędni jedzą rośliny, a także konsumenci niższego poziomu, co czyni je wszystkożernymi. Ludzie są dobrym przykładem wszystkożernych konsumentów wyższego poziomu; jemy głównych producentów (rośliny), a także innych konsumentów (zwierzęta).
Ogólne trendy i różnice
W sieci spożywczej całkowita energia lub biomasa jest największa wśród producentów, a biomasa ogólnie zmniejsza się z każdym kolejnym poziomem troficznym. Rozważmy na przykład sieć pokarmową składającą się z roślin, owadów, które jedzą rośliny, kurczaków, które jedzą owady i ludzi, którzy jedzą kurczaki. Dla uproszczenia załóżmy, że jest to zamknięta sieć, bez innych producentów lub konsumentów. Biomasa i zmagazynowana energia roślin jest większa niż biomasa i zmagazynowana energia owadów na następnym poziomie. Biomasa i energia owadów jest większa niż u kurczaków, która jest większa niż u ludzi, których wspierają. Nic w naturze nie jest w 100 procentach wydajne; energia jest tracona przy każdym transferze. W związku z tym w danym ekosystemie jest na ogół więcej producentów niż konsumentów pierwszego poziomu, a więcej konsumentów pierwszego poziomu niż konsumentów drugiego poziomu i tak dalej.
Rola rozkładających
Inne krytyczne elementy sieci żywnościowej obejmują producentów lub rośliny, które wykorzystują fotosyntezę do przekształcania energii słonecznej w cukry, które konsumenci mogą wykorzystać. Ważne są również rozkładające, organizmy, które żywią się i rozkładają odpady zwierzęce i roślinne oraz martwe organizmy. Rozkładniki, znane również jako detrivores, wykorzystują energię zgromadzoną w martwej tkance roślinnej i zwierzęcej. W tym procesie uwalniają składniki odżywcze zmagazynowane w roślinach i zwierzętach, które rozkładają, a następnie zawracają składniki odżywcze z powrotem do ekosystemu, aby mogły z nich korzystać rośliny i zwierzęta.