Zawartość
- Podstawy pływów
- Spring Tides: The Greatest Tidal Range
- Neap Tides: Najniższy zasięg pływów
- Extreme Tides
Pływy to ruchy w górę i w dół oceanów na skutek grawitacyjnego holowania najbardziej dominujących cech naszego nieba, Księżyca i Słońca. Chociaż księżyc jest znacznie mniejszy niż słońce, jego bliskość do Ziemi powoduje około dwukrotnie większą siłę przyciągania, a tym samym ważniejszy wpływ pływów. Względne pozycje i połączone uderzenia grawitacyjne dwóch ciał niebieskich pomagają określić czas najbardziej i najmniej wyraźnych pływów: odpowiednio wiosny i przypływów.
Podstawy pływów
Przyciąganie grawitacyjne księżyców przyciąga wody oceanów w kierunku części ziemi, na którą jest zwrócona. Po przeciwnej stronie odciąga ziemię od powierzchni oceanu. To pociągnięcie powoduje wybrzuszenie wód w tych dwóch punktach. Przypływ ma miejsce w dwóch wypukłych punktach, a odpływ w dwóch punktach w połowie drogi, ponieważ woda jest przekierowywana. Każde miejsce na ziemi przechodzi przez te punkty dwa razy dziennie, zwykle codziennie doświadczając dwóch przypływów i odpływów.
Spring Tides: The Greatest Tidal Range
Wyobraź sobie wiosenne przypływy w wyniku działania księżyca i słońca, które wywierają większy wpływ na oceany ziemskie. Kiedy księżyc jest w pełni i nowe fazy, ziemia, słońce i księżyc są wyrównane, co oznacza, że siły grawitacyjne słońca i księżyca pokrywają się. Bardziej wyraźny zakres pływów - silniejsze przypływy i odpływy - wynika z tego wyrównania. Te wiosenne fale mają swoją nazwę nie z powodu sezonu, ale dlatego, że „wiosną” silniej w górę iw dół.
Neap Tides: Najniższy zasięg pływów
W międzyczasie przypływy powstają w wyniku działania księżyca i słońca na siebie. Kiedy księżyc znajduje się w fazie pierwszej i trzeciej ćwiartki, Ziemia, Słońce i Księżyc tworzą kąt prosty. Działając w przeciwnych kierunkach grawitacyjne szarpanie księżyca i słońca osłabia się nawzajem, powodując mniej wyraźne przypływy i odpływy niż normalnie: przypływ.
Extreme Tides
Nieznacznie wyraźne przypływy wiosenne zwane bliższymi (lub perygeinami) przypływy wiosenne zwykle występują kilka razy w roku, kiedy czas, gdy księżyc przechodzi najbliżej Ziemi na swojej orbicie - punkt zwany „perygeum” - zbiega się z nowiu lub pełni księżyca. Gdy księżyc znajduje się bliżej Ziemi, zwiększa się efekt jego siły grawitacyjnej i zwiększa już i tak silne wahania pływowe związane z wyrównaniem Ziemi, Księżyca i Słońca w tych nowych i pełnych fazach księżycowych.