Zawartość
Wulkanolodzy używają wielu różnych systemów do klasyfikacji wulkanów na świecie. Istnieją jednak trzy podstawowe typy wspólne dla wszystkich systemów: wulkany ze stożkiem żużla, wulkany kompozytowe i wulkany osłonowe. Chociaż wulkany te mają pewne wspólne cechy, istnieje między nimi wiele ważnych różnic. Te rozróżnienia obejmują ich strukturę, wielkość, lawę i erupcyjny charakter.
Różnice strukturalne
Wulkany stożka żużla mają strome, proste boki, między 30 a 40 stopni, i jeden, duży krater na szczycie. Zbudowane są głównie z tefry, która jest rozdrobnionym materiałem piroklastycznym. Złożone wulkany mają zbocze wklęsłe i mały krater na szczycie. Zbudowane są z naprzemiennych warstw utwardzonej lawy i przepływów piroklastycznych. Wulkany tarczowe mają nachylenie wypukłe ku górze, średnio poniżej 15 stopni i bardziej płaskie na górze. Składają się prawie w całości z lawy wypływającej z centralnego otworu wentylacyjnego, skupiska otworów wentylacyjnych lub stref szczelin wzdłuż ich boków.
Różnice wielkości
Wulkany stożków żużla są stosunkowo małe, rzadko przekraczają 1000 stóp wysokości. Wulkany kompozytowe, zwane także stratowulkanami, to wysokie konstrukcje, często wznoszące się na ponad 10 000 stóp. Wulkany tarczowe są szerokie, zwykle 20 razy szersze niż są wysokie. Te wulkany mogą być ogromne. Na przykład Mauna Loa i Mauna Kea to najwyższe wulkany na planecie, wznoszące się ponad 31 000 stóp nad dnem oceanu.
Różnice lawy
Wulkany kompozytowe zazwyczaj posiadają lawę andezytyczną, daktylową i ryolitową. Lawa ta jest stosunkowo chłodna i gęsta, co umożliwia wychwytywanie dużych ilości gazu. Wulkany kompozytowe mają niski poziom zaopatrzenia w magmę, co powoduje rzadkie wybuchy. Wulkany tarczowe posiadają lawę bazaltową. Ten rodzaj lawy jest gorący, płynny i ma niską zawartość gazu. Wulkany tarczowe charakteryzują się wysokim wskaźnikiem zaopatrzenia w magmę, nadając się do częstych erupcji. Wulkany stożków żużla mają lawę o charakterystyce hybrydowej. Ta lawa jest bazaltowa, ale jest również naładowana gazem. Wulkany ze stożków żużla charakteryzują się ogólnie ograniczonymi zapasami magmy, a niektóre wulkany wybuchają tylko raz w trakcie ich cyklu życia.
Różnice erupcji
Wulkany stożków żużlu charakteryzują się erupcją lawy. Jednak gaz w nim powoduje eksplozję na mniejsze krople i bomby, które spadają wokół otworu wentylacyjnego. Erupcje te znane są jako erupcje Stromboliana. Strumienie lawy mogą również występować z podstawy, obejmując duże obszary. Wulkany kompozytowe charakteryzują się wysoce wybuchowymi erupcjami. Ich gęsta, bogata w gaz lawa może pozwolić na wzrost ciśnienia do wysokiego poziomu. Te erupcje na wyspie Plinian charakteryzują się dużymi kolumnami erupcyjnymi, przepływami piroklastycznymi i laharami. Wulkany tarczowe charakteryzują się niewybuchowymi strumieniami lawy, które mogą pokonywać duże odległości przez wulkany, delikatnie opadając na boki.