Zawartość
Chociaż żyjemy, poruszamy się i widzimy świat trzech wymiarów, większość przedstawień tego świata jest dwuwymiarowa. Oglądamy rysunki lub fotografie na płaskim papierze lub ekranach komputerowych. Nawet nasza trójwymiarowa wizualna obserwacja otaczającego nas świata oparta jest na dwuwymiarowych obrazach rozbłysłych na naszych siatkówkach z tyłu oczu. Ale dwa wymiary nie są minimalnym ograniczeniem obrazowej reprezentacji. Proste obrazy można również renderować w jednym wymiarze.
Wymiary zdefiniowane
Wymiary służą do opisu struktury obiektu - płaskiego lub nie - i jego zasięgu w przestrzeni. Wymiar w geometrii jest zdefiniowany jako liczba współrzędnych potrzebnych do określenia punktu na obiekcie, zgodnie z Wolfram MathWorld. Na przykład, jeśli potrzebujesz dwóch cyfr, takich jak (2, 4), aby zrozumieć, gdzie jest określone miejsce, masz do czynienia z dwuwymiarowym kształtem.
Zdjęcia 1-D
Obrazy jednowymiarowe to te, które zawierają tylko jeden wymiar. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy masz do czynienia z linią, ponieważ jedynym wymiarem, jaki masz, jest długość określona przez jedną figurę. Na przykład możesz łatwo znaleźć miejsce, gdy znasz je na trzecim calu od lewej. Jednak linia ma wymiar 1-D tylko na poziomie teoretycznym, ponieważ w rzeczywistości linia ma szerokość zaledwie setnych lub tysięcznych cala.
Obrazy 2D
Jednym z rodzajów zdjęć, które można spotkać w prawdziwym życiu, jest dwuwymiarowy. Dwa przedstawione wymiary to długość i szerokość, a obiekty na zdjęciu są płaskie. Przykładami takich zdjęć są starożytne egipskie malowidła ścienne lub obrazy z gier wideo sprzed epoki PlayStation, w których artyści wizualni nie chcieli lub nie mogli dać realistycznej reprezentacji przestrzeni.
Obrazy 3D
Trójwymiarowe obrazy zawierają jeszcze jeden wymiar: głębokość. Ten typ jest najbardziej realistyczny, ponieważ przedstawienie obiektów lub otoczenia przypomina sposób, w jaki widzimy je na własne oczy. Malarze używają techniki perspektywy, rysując odległe obiekty mniejsze i przedstawiając kąty jako widoczne z jednego punktu widzenia, podczas gdy filmy trójwymiarowe wykorzystują dwa obrazy nałożone na ten sam ekran. Jednak takie zdjęcia dają tylko złudzenie głębi, ponieważ płótno lub ekran zawsze pozostają płaskie.