Zawartość
Raki i koniki polne są znanymi zabytkami i są łatwo rozpoznawalne. Ale umiejętność wyjaśnienia głównych różnic między nimi może stanowić ciekawy projekt szkolny na temat świata przyrody. Oba są interesującymi stworzeniami, a kilka dobrze dobranych faktów oświeci każdy raport.
Taksonomia raków
Raki są klasyfikowane jako skorupiaki z rodziny dekapodów. Jest to ta sama grupa rodzinna skorupiaków bezkręgowych, która obejmuje krewetki, homary, kraby i krewetki. Istnieje ponad 600 gatunków i podgatunków raków pogrupowanych w 3 głównych grupach rodzin: Astacidae; Cambaridae; i Parastacidae. W 2010 r. W Tennessee odkryto nowy gatunek raków dwukrotnie większy od innych gatunków lokalnych. Raki występują na całym świecie w wodach słodkich i morzach.
Anatomia Raki
Raki są łatwo rozpoznawalne dzięki dużemu zestawowi szczypiec, które rozciągają się z przodu, aby pomóc im znaleźć i zjeść jedzenie. Raki mają kolejne cztery zestawy nóg, po których chodzą. Twarda skorupa nazywa się pancerzem. Zapewnia to ochronę przed drapieżnikami. Raki mają również długi muskularny brzuch z kilkoma płytkami ochronnymi, które umożliwiają zarówno ruch, jak i dalszą ochronę. Gdy raki rosną, muszą zrzucić tę starą twardą zewnętrzną skorupę, zwaną egzoszkieletem. Między pancerzem a brzuchem pojawia się pęknięcie, które pozwala rakowi wyślizgnąć się ze starego egzoszkieletu. Raki są wszystkożerne, jedzą wszystko, od materii roślinnej po inne stworzenia morskie, takie jak małe krewetki lub larwy.
Gotowanie z rakami
Raki są uważane za przysmak w wielu krajach na całym świecie. Zwykle gotuje się je w osolonej wodzie, zanim ich skorupy zostaną rozłupane i zjedzone delikatne mięso. Mięso w ogonie jest najbardziej cenione ze względu na delikatny smak. Raki, będące kluczowym składnikiem przyrządzania potraw z cajuna i kreola, są również powszechnie spożywane w Europie, zwłaszcza w Skandynawii. Świeże, chłodne wody na zachodnim wybrzeżu Szkocji są znane z jednych z najlepszych raków w Europie, a znaczna część produkcji jest eksportowana do Europy kontynentalnej.
W Wielkiej Brytanii wprowadzono raki sygnałowe z Ameryki Północnej w celu zwiększenia zasobów dostępnych do spożycia. Jednak ten drapieżny skorupiak powoduje poważne problemy dla rodzimych gatunków i obecnie podejmuje się wiele pracy w celu wyeliminowania ustalonych populacji najeźdźcy z Ameryki Północnej z brytyjskich dróg wodnych.
Taksonomia konika polnego
Koniki polne są owadami i są sklasyfikowane w trzech głównych grupach rodzinnych: Tettigoniidae (koniki polne z długimi rogami i katydidy); Tetrigidae (koniki polne karłowate); i Acrididae (koniki polne z krótkimi rogami). W USA istnieje ponad 400 znanych gatunków koników polnych znanych w 17 stanach zachodnich, ale ponad 10 000 różnych gatunków zostało sklasyfikowanych z całego świata. Dorosłe koniki polne składają jaja, z których wykluwają się młode, bezskrzydłe owady. Koniki polne zrzucają skórki kilka razy jak raki, gdy rosną, zanim w końcu wyłoniły się jako skrzydlate dorosłe osobniki.
Anatomia konika polnego
Koniki polne mają ciało podzielone na trzy części: głowa; tułów; i brzuch. Z klatki piersiowej wyrastają trzy pary nóg. Koniki polne mają mocniejszy zestaw przednich skrzydeł, które chronią tylne skrzydła przed przypadkowym uszkodzeniem. Koniki polne to zwierzęta roślinożerne, które często bezkrytycznie jedzą roślinność. Roje koników polnych mogą powodować poważne szkody w uprawach, dlatego ich zarządzanie jest ważne na obszarach rolniczych.