Zawartość
- TL; DR (Too Long; Didnt Read)
- Ferrimagnetyzm i pierwszy kompas
- Ferromagnetyzm: silne magnesy trwałe
- Pierwsza różnica: temperatura Curie
- Druga różnica: wyrównanie domen magnetycznych
Ferromagnetyzm i ferrimagnetyzm to obie formy magnetyzmu, znanej siły, która przyciąga lub odpycha niektóre metale i namagnesowane przedmioty. Różnice między tymi dwiema właściwościami występują w skalach mikroskopowych i znajdują małą dyskusję poza klasą lub laboratorium naukowym. Zarówno ferromagnesy, jak i ferrimagnetyki są stosunkowo silne w porównaniu z innymi rodzajami magnesów i odegrały znaczącą rolę w historii ludzkości.
TL; DR (Too Long; Didnt Read)
Magnesy wykonane z magnetytu, materiału ferrimagnetycznego, mają znacznie słabsze pola magnetyczne niż magnesy wykonane z żelaza i niklu, które są ferromagnetyczne.
Ferrimagnetyzm i pierwszy kompas
Ferrimagnetyzm występuje w tlenku żelaza zwanym magnetytem o wzorze chemicznym Fe3O4. Minerał ma znaczenie historyczne, ponieważ tysiące lat temu ludzie odkryli, że naturalny kamień magnetytu zawsze wskazywał północ, gdy unosił się w wodzie, tworząc pierwszy kompas nawigacyjny. Magnetyzm jest wynikiem wyrównania małych obszarów w materiale zwanych „domenami magnetycznymi” w materiale. W przypadku ferrimagnetyzmu sąsiednie domeny magnetyczne leżą w przeciwnych kierunkach. Zwykle odwrotna kolejność eliminuje całkowite pole magnetyczne obiektu; jednakże w ferrimagnesie niewielkie różnice między sąsiednimi domenami umożliwiają pole magnetyczne.
Ferromagnetyzm: silne magnesy trwałe
Ferromagnetyzm występuje w niektórych elementach, takich jak żelazo, nikiel i kobalt. W tych elementach domeny magnetyczne wyrównują się w tym samym kierunku i równolegle do siebie, aby wytworzyć silne magnesy trwałe. Ostatnio odkryto, że pierwiastki ziem rzadkich, takie jak neodym, znacznie intensyfikują ferromagnetyzm, w wyniku czego powstają mocne, zwarte magnesy trwałe.
Pierwsza różnica: temperatura Curie
Obiekty zostają namagnesowane, gdy duża liczba mikroskopijnych domen magnetycznych ustawia się w taki sposób, że ich pojedyncze małe pola magnetyczne sumują się, tworząc większe pole. Jednak w wysokich temperaturach atomy w obiekcie silnie wibrują i drżą, mieszając wyrównanie i eliminując pole magnetyczne. Naukowcy nazywają temperaturę, w której ma to miejsce, Punkt Curie lub Temperaturę Curie. Zasadniczo materiały ferromagnetyczne, które są zwykle metalami lub stopami metali, mają wyższe temperatury Curie niż materiały ferrimagnetyczne. Na przykład metal ferromagnetyczny, kobalt, ma temperaturę Curie wynoszącą 1131 stopni Celsjusza (2068 F) w porównaniu do 580 stopni Celsjusza (1076 F) dla magnetytu, który jest ferrimagnetem.
Druga różnica: wyrównanie domen magnetycznych
Niektóre domeny magnetyczne w materiale ferrimagnetycznym wskazują w tym samym kierunku, a niektóre w przeciwnym kierunku. Jednak w ferromagnetyzmie wszystkie wskazują w tym samym kierunku. Dlatego w przypadku ferromagnesu i ferrimagenu tego samego rozmiaru ferromagnes będzie prawdopodobnie miał silniejsze pole magnetyczne.