Zawartość
W chemii osazony są rodzajem węglowodanów pochodzących z różnych cukrów. Osazony powstają, gdy cukry reagują ze związkiem znanym jako fenylohydrazyna w temperaturze wrzenia. Technikę tę opracował niemiecki chemik Emil Fischer w celu identyfikacji różnych cukrów. Fischer był w stanie odróżnić rodzaje cukru, badając kryształy powstałe w wyniku jego procedury.
Rodzaje osazonu
Kryształy osazonu można najlepiej badać za pomocą mikroskopu, za pomocą którego łatwo można zobaczyć rodzaje kryształów, które powstają z różnych cukrów. Rodzaje kryształów różnią się dość znacząco - niektóre przypominają płatki kwiatów, inne przypominają kulki z waty, a inne przypominają kule igieł, a nawet wyglądają jak długie, cienkie igły. Sacharoza jednak nie tworzy kryształów osazonu, ponieważ jest cukrem nieredukującym.
Rodzaje kryształów
Cukry znane jako disacharydy obejmują maltozę, laktozę i sacharozę. Pierwszy przedstawia kryształy osazonu, które mają kształt podobny do słoneczników, podczas gdy kryształy laktozy osazone są bardziej zbliżone do ciasnych kulek igieł. Arabinoza wytwarza również kryształ osazonu jak kula, ale jest to mniej gęsta formacja igieł niż kryształ laktozy. Monosacharydy są jednak prostszymi cukrami, które obejmują glukozę, fruktozę i mannozę i wytwarzają kryształy osazonu w kształcie igieł.
Tworzenie kryształów Osazone
Fenylohydrazyna reaguje z karbonylem w cukrze, tworząc fenylohydrazon. Hydrazony następnie reagują dalej z fenylohydrazyną z wytworzeniem nierozpuszczalnych osazonów, które pojawiają się w postaci krystalicznej. Różnica w strukturze monosacharydów jest spowodowana różnorodnymi grupami przyłączonymi do pierwszego i drugiego węgla cząsteczek cukru. Ich kryształy w kształcie igieł pokazują, że położenie pierwszego i drugiego atomu węgla nie ma znaczenia w tworzeniu kryształu.
Czas na Formę
Czas potrzebny do wytworzenia kryształów osazonu różni się w zależności od różnych cukrów, ale pomaga zidentyfikować testowane cukry. Prezentacja kryształu osazonu z gorącego roztworu potrwa tak długo, jak: fruktoza, dwie minuty; glukoza, cztery do pięciu minut; ksyloza, siedem minut; arabinoza, 10 minut; galaktoza, 15–19 minut; rafinoza, 60 minut; laktoza, osazon rozpuszczalny w gorącej wodzie; maltoza, osazon rozpuszczalny w gorącej wodzie; mannoza, 30 sekund.