Zawartość
Zgodnie z teorią tektoniki płyt kontynenty nie są sztywno przymocowane do powierzchni Ziemi. Te ogromne masy lądowe, zwane płytkami, stopniowo zmieniają swoje położenie względem siebie, ślizgając się po leżącym poniżej materiale. W rezultacie mapa powierzchni Ziemi nieustannie się zmienia w geologicznych skalach czasowych. Niektóre z najbardziej przekonujących dowodów na tę teorię pochodzą z rozmieszczenia skamielin.
The Fossil Record
Skamieliny to zachowane ślady zwierząt lub roślin znalezione w skale. Przydają się w datowaniu materiału geologicznego, ponieważ wskazują, które gatunki żyły w czasie powstawania skały. Geograficzne rozmieszczenie skamielin jest również przydatne w zrozumieniu, jak różne gatunki rozprzestrzeniają się i ewoluują w czasie. Istnieją jednak pewne anomalie w tym rozkładzie, które wczesni geolodzy mieli trudności z wyjaśnieniem.
Różne kontynenty, te same skamieliny
Podstawowym problemem jest to, że te same gatunki kopalne można czasem znaleźć w bardzo różnych lokalizacjach geograficznych. Jednym z przykładów jest wymarły gad zwany Mesosaurus, który rozkwitł 275 milionów lat temu. Ta skamielina znajduje się w dwóch zlokalizowanych obszarach, w południowej Afryce i w pobliżu południowego krańca Ameryki Południowej. Dziś obszary te są oddzielone przez prawie 5000 mil Oceanu Atlantyckiego. Chociaż Mezozaur był żyjącym w morzu stworzeniem, zamieszkiwał płytkie wody przybrzeżne i prawdopodobnie nie przekroczył tak ogromnej przestrzeni oceanu.
Teoria Wegenersa
Na początku XX wieku niemiecki geolog Alfred Wegener zaproponował swoją teorię dryfu kontynentalnego, która była prekursorem współczesnej teorii tektoniki płyt. Opierając się na podobieństwie skamielin w Afryce i Ameryce Południowej, zaproponował, że te dwa kontynenty zostały kiedyś połączone razem i że Ocean Atlantycki otworzył się między nimi po utworzeniu skamielin. Teoria ta wyjaśnia także pozorne „dopasowanie układanki” dwóch kontynentów, na które zwrócono uwagę od czasu ich pierwszego zmapowania.
Więcej dowodów kopalnych
Oprócz połączenia Afryki z Ameryką Południową, rozmieszczenie skamielin sugeruje, że inne kontynenty kiedyś były ze sobą sąsiadujące. Na przykład paprociowa roślina Glossopteris, która kwitła prawie 300 milionów lat temu, występuje na Antarktydzie, Australii i Indiach, a także w Afryce i Ameryce Południowej. Wskazuje to, że Glossopteris żył w czasach, gdy wszystkie te kontynenty zostały połączone w jeden superkontynent, który geolodzy nazywają Pangeą.