Zawartość
- Zasada indukcji elektromagnetycznej
- Jak działa indukcja w generatorze elektrycznym
- Energia w wodzie
- Konwersja energii wody na energię elektryczną
- Studium przypadku: Generator hydroelektryczny na wodospad Niagara
- Oddziaływanie energii wodnej na środowisko
- Projekt naukowy dotyczący generatora koła wodnego
Przenoszenie wody jest ważnym źródłem energii, a ludzie wykorzystywali tę energię przez wieki, budując koła wodne.
Były one powszechne w Europie przez całe średniowiecze i były używane między innymi do kruszenia skał, obsługi mieszków w rafineriach metali i młotkowania liści lnu, aby zamienić je w papier. Koła wodne, które mielono ziarno, były znane jako młyny wodne, a ponieważ ta funkcja była tak wszechobecna, dwa słowa stały się mniej więcej synonimami.
Odkrycie przez Michaela Faradaysa indukcji elektromagnetycznej utorowało drogę do wynalezienia generatora indukcyjnego, który ostatecznie zaopatruje cały świat w energię elektryczną. Generator indukcyjny przekształca energię mechaniczną w energię elektryczną, a poruszająca się woda jest tanim i obfitym źródłem energii mechanicznej. Naturalne było zatem przystosowanie młynów wodnych do generatorów hydroelektrycznych.
Aby zrozumieć, jak działa generator koła wodnego, pomaga zrozumieć zasady indukcji elektromagnetycznej. Gdy to zrobisz, możesz spróbować zbudować własny mini generator koła wodnego, używając silnika z małego wentylatora elektrycznego lub innego urządzenia.
Zasada indukcji elektromagnetycznej
Faraday (1791 - 1867) odkrył indukcję, owijając drut przewodzący wiele razy wokół cylindrycznego rdzenia, aby utworzyć elektrozawór. Podłączył końce drutów do galwanometru, urządzenia mierzącego prąd (i prekursora multimetru). Kiedy przesunął magnes stały wewnątrz elektromagnesu, stwierdził, że miernik zarejestrował prąd.
Faraday zauważył, że prąd zmieniał kierunek, ilekroć zmieniał kierunek, w którym poruszał magnes, a siła prądu zależała od tego, jak szybko poruszał magnesem.
Obserwacje te zostały później sformułowane w Prawie Faradaysa, który odnosi E, siłę elektromotoryczną (emf) w przewodniku, znanym również jako napięcie, do prędkości zmiany strumienia magnetycznego ϕ doświadczony przez dyrygenta. Ten związek jest zwykle zapisywany w następujący sposób:
E = - N • ∆ ϕ / ∆t
N. to liczba zwojów w cewce przewodnika. Symbol ∆ (delta) oznacza zmianę ilości, która następuje po nim. Znak minus wskazuje, że kierunek siły elektromotorycznej jest przeciwny do kierunków strumienia magnetycznego.
Jak działa indukcja w generatorze elektrycznym
Prawo Faradaysa nie określa, czy cewka czy magnes musi się poruszać, aby indukować prąd, i w rzeczywistości nie ma to znaczenia. Jeden z nich musi się jednak poruszać, ponieważ strumień magnetyczny, który jest częścią pola magnetycznego przechodzącego prostopadle przez przewodnik, musi się zmieniać. W statycznym polu magnetycznym nie powstaje prąd.
Generator indukcyjny zwykle ma wirujący magnes stały lub cewkę przewodzącą namagnesowaną przez zewnętrzne źródło zasilania, zwane wirnikiem. Wiruje się swobodnie na wale o niskim współczynniku tarcia (zwora) wewnątrz cewki, zwanej stojanem, a gdy obraca się, wytwarza napięcie w cewce stojana.
Indukowane napięcie zmienia kierunek cyklicznie z każdym obrotem wirnika, więc prąd wynikowy również zmienia kierunek. Jest znany jako prąd przemienny (AC).
W młynie wodnym energia do wirowania wirnika jest dostarczana przez poruszającą się wodę, a dla prostych możliwe jest wykorzystanie wytworzonej energii elektrycznej bezpośrednio do zasilania lamp i urządzeń. Częściej jednak generator jest podłączony do sieci energetycznej i dostarcza energię z powrotem do sieci.
W tym scenariuszu magnes stały w wirniku jest często zastępowany przez elektromagnes, a siatka dostarcza prąd przemienny, aby go namagnesować. Aby uzyskać moc wyjściową netto z generatora w tym scenariuszu, wirnik musi obracać częstotliwość większą niż częstotliwość mocy wejściowej.
Energia w wodzie
Wykorzystując wodę do pracy, zasadniczo polegasz na sile grawitacji, która sprawia, że woda przepływa przede wszystkim. Ilość energii, którą możesz czerpać z opadającej wody, zależy od ilości i prędkości spadającej wody. Dostaniesz więcej energii na jednostkę wody z wodospadu niż z płynącego strumienia i oczywiście dostaniesz więcej energii z dużego strumienia lub wodospadu niż z małego.
Ogólnie rzecz biorąc, energia dostępna do wykonania pracy przy obracaniu koła wodnego jest podawana przez mgh, gdzie „m” jest masą wody, „h” oznacza wysokość, na którą spada, a „g” oznacza przyspieszenie ziemskie. Aby zmaksymalizować dostępną energię, koło wodne powinno znajdować się na dnie stoku lub wodospadu, co maksymalizuje odległość, którą woda musi pokonać.
Nie musisz mierzyć masy wody przepływającej przez strumień. Wszystko, co musisz zrobić, to oszacować głośność. Ponieważ gęstość wody jest znaną ilością, a gęstość jest równa masie podzielonej przez objętość, łatwo jest dokonać konwersji.
Konwersja energii wody na energię elektryczną
Koło wodne przetwarza energię potencjalną w przepływającym strumieniu lub wodospadzie (mgh) na styczną energię kinetyczną w punkcie, w którym woda styka się z kołem. Generuje to obrotową energię kinetyczną, podaną przez Ja ω 2/2, gdzie ω jest prędkością kątową koła i ja jest momentem bezwładności. Moment bezwładności punktu obracającego się wokół osi centralnej jest proporcjonalny do kwadratu promienia obrotu r: (I = pan2), gdzie m jest masą punktu.
Aby zoptymalizować konwersję energii, chcesz zmaksymalizować prędkość kątową, ω, ale aby to zrobić, musisz zminimalizować ja, co oznacza minimalizację promienia obrotu, r. Koło wodne powinno mieć mały promień, aby zapewnić, że obraca się wystarczająco szybko, aby wygenerować prąd netto. To pomija stare wiatraki, z których słynie Holandia. Są dobre do wykonywania prac mechanicznych, ale nie do wytwarzania energii elektrycznej.
Studium przypadku: Generator hydroelektryczny na wodospad Niagara
Jeden z pierwszych generatorów indukcyjnych na duże koła wodne i najbardziej znany, pojawił się w Internecie w Niagara Falls w stanie Nowy Jork w 1895 roku. Stworzona przez Nikola Teslę i sfinansowana i zaprojektowana przez George'a Westinghousea, pierwsza elektrownia Edwarda Dean Adamsa była pierwszą kilku zakładów dostarczających energię elektryczną odbiorcom w Stanach Zjednoczonych.
Rzeczywista elektrownia zbudowana jest około mili przed wodospadem Niagara i przepuszcza wodę przez system rur. Woda wpływa do cylindrycznej obudowy, w której zamontowane jest duże koło wodne. Siła wody obraca koło, a to z kolei obraca wirnik większego generatora, wytwarzając elektryczność.
Generator w elektrowni Adams wykorzystuje 12 dużych magnesów trwałych, z których każdy wytwarza pole magnetyczne około 0,1 Tesli. Są one przymocowane do wirnika generatora i wirują w dużej cewce z drutu. Generator wytwarza około 13 000 woltów, a do tego celu musi być co najmniej 300 zwojów w cewce. Około 4000 amperów prądu przemiennego przepływa przez cewkę, gdy generator pracuje.
Oddziaływanie energii wodnej na środowisko
Na świecie jest bardzo mało wodospadów wielkości wodospadu Niagara, dlatego wodospad Niagara jest uważany za jeden z cudów natury na świecie. Wiele elektrowni wodnych zbudowanych jest na tamach. Obecnie około 16 procent światowej energii elektrycznej jest dostarczanej przez takie elektrownie wodne, z których największe znajdują się w Chinach, Brazylii, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Rosji. Największy zakład znajduje się w Chinach, ale ten, który wytwarza najwięcej prądu, znajduje się w Brazylii.
Po zbudowaniu tamy nie ma już żadnych kosztów związanych z wytwarzaniem energii. ale środowisko ma pewne koszty.
Naukowcy szukają sposobów na złagodzenie wad dużych zakładów produkujących energię. Jednym z rozwiązań jest budowanie systemów mniejszych, które mają mniejszy wpływ na środowisko. Innym jest zaprojektowanie zaworów wlotowych i turbin, aby zapewnić prawidłowe natlenienie wody uwalnianej z zakładu. Jednak nawet z wadami, zapory wodne należą do najczystszych i najtańszych źródeł energii elektrycznej na świecie.
Projekt naukowy dotyczący generatora koła wodnego
Dobrym sposobem na zrozumienie zasad wytwarzania energii wodnej jest samodzielne zbudowanie małego generatora elektrycznego. Możesz to zrobić z silnikiem z niedrogiego wentylatora elektrycznego lub innego urządzenia. Tak długo, jak wirnik wewnątrz silnika wykorzystuje magnes stały, silnik może być używany „w odwrotnej kolejności” do generowania elektryczności.Silnik z bardzo starego wentylatora lub urządzenia jest lepszym kandydatem niż silnik z nowego, ponieważ silniki starszych urządzeń częściej wykorzystują magnesy trwałe.
Jeśli używasz wentylatora, możesz być w stanie zrealizować ten projekt bez jego demontażu, ponieważ łopatki wentylatora mogą działać jak wirniki. Jednak tak naprawdę nie są do tego przeznaczone, więc możesz je odciąć i zastąpić je bardziej wydajnym kołem wodnym, które sam zbudujesz. Jeśli zdecydujesz się to zrobić, możesz użyć kołnierza jako podstawy ulepszonego koła wodnego, ponieważ jest ono już przymocowane do wału silnika.
Aby ustalić, czy Twój mini generator koła wodnego faktycznie wytwarza prąd, musisz podłączyć miernik na cewce wyjściowej. Jest to łatwe do zrobienia, jeśli używasz starego wentylatora lub urządzenia, ponieważ ma wtyczkę. Wystarczy podłączyć sondy multimetru do bolców wtyczki i ustawić miernik do pomiaru napięcia prądu przemiennego (VAC). Jeśli używany silnik nie ma wtyczki, wystarczy podłączyć sondy miernika do przewodów podłączonych do cewki wyjściowej, które w większości przypadków są jedynymi dwoma przewodami, które można znaleźć.
Możesz użyć naturalnego źródła spadającej wody do tego projektu lub możesz zbudować własny. Woda spadająca z dziobka wanny powinna generować wystarczającą ilość energii, aby wytworzyć wykrywalny prąd. Jeśli zabierasz swój projekt w podróż, aby pokazać innym ludziom, możesz wylać wodę z dzbanka lub użyć węża ogrodowego.