Zawartość
Przed 1938 r. Podróż po zaśnieżonych autostradach w USA była trudna, ponieważ nie stosowano środków odladzających. W tym roku w New Hampshire eksperymentowano z nakładaniem soli na drogi w celu obniżenia temperatury zamarzania wody i zmniejszenia tworzenia się lodu. Rozpowszechniona praktyka rozprzestrzeniła się. Każdej zimy zużywa się do 20 milionów ton soli. Niedroga, skuteczna i łatwa w aplikacji sól wydawała się odpowiedzią na zmniejszające się zagrożenia zimą na drodze. Ponieważ jednak sól łatwo rozpuszcza się w wodzie, porywa się i szkodzi środowisku.
Nagromadzenie w wodzie
Sól drogowa lub chlorek sodu składa się z 40 procent jonów sodu (Na +) i 60 procent jonów chlorku (Cl-). Jony te rozpuszczają się w spływającej wodzie ze stopionego śniegu i lodu i gromadzą się w strumieniach, rzekach, jeziorach i wodach gruntowych. Naturalne procesy nie odfiltrowują ani nie usuwają jonów, więc jeśli nie są wystarczająco rozcieńczone wodą, gromadzą się. Ponieważ woda morska jest gęstsza niż woda słodka, opada na dno, szkodząc życiu roślin i zwierząt wodnych. Kiedy sól osiąga więcej niż 250 mg / litr w wodzie gruntowej, smak i zapach stają się problemami. W New Hampshire w latach 1983–2003 ponad 424 prywatne studnie wymagały wymiany z powodu zanieczyszczenia solą. (patrz odniesienie 2)
Rośliny i zwierzęta
Rośliny rosnące wzdłuż autostrad często wykazują oznaki uszkodzenia soli, takie jak brązowe liście, słaby wzrost, a nawet śmierć. Gdy sól przenosi się na sąsiednie obszary, powoduje odwodnienie korzeni i liści roślin, zakłóca pobieranie składników odżywczych i negatywnie wpływa na kiełkowanie nasion. Rodzime rośliny można zastąpić inwazyjnymi chwastami tolerującymi sól. Zwierzęta wodne mogą zostać uszkodzone przez sól. Dzikie zwierzęta, takie jak jelenie i łoś, traktują sól drogową jak lizawkę i odwiedzają drogi, aby zjeść, co prowadzi do wypadków drogowych i martwych zwierząt. Ptaki zbierają kryształy soli w taki sam sposób, jak nasiona, które mogą powodować zatrucie i śmierć.
Uwalnianie innych chemikaliów
Środek przeciwzbrylający żelazocyjanek sodu dodaje się do niektórych soli drogowych. Gdy rozpuszczony żelazocyjanek sodu jest wystawiony na działanie promieni słonecznych, może uwalniać około 25 procent jonów cyjankowych. Związek ten dołączył do listy toksycznych zanieczyszczeń Agencji Ochrony Środowiska w 2003 roku. Gdy sól przenosi się do gleby, oddziałuje z innymi obecnymi jonami, powodując uwalnianie wapnia, magnezu i potasu, a także potencjalnie toksycznych metali do wód gruntowych. Może to zubażać gleby, co prowadzi do obniżenia pH i zmniejszenia żyzności. Hamuje także wzrost bakterii glebowych. Sól drogowa może również zawierać inne związki, takie jak glin, ołów, fosfor, miedź, cynk i nikiel jako zanieczyszczenia.
Opcje i alternatywy
Alternatywne środki przeciwoblodzeniowe to inne sole mineralne zawierające jony chlorkowe, takie jak chlorek wapnia, chlorek magnezu i chlorek potasu, ale są one droższe i mają wpływ na środowisko podobny do soli. Niektóre obszary występują naprzemiennie z aplikacjami soli. Organiczne środki przeciwoblodzeniowe na bazie octanu obejmują octan potasu i octan wapniowo-magnezowy. Mają mniej skutków środowiskowych, ale są droższe i zużywają tlen podczas rozkładu, powodując zubożenie tlenu w wodzie. Ostatnio opracowane związki łączą cukier z solą w celu skutecznego odladzania. Niektóre stany stosują najlepsze praktyki zarządzania, które zmniejszają ilość stosowanej soli, w tym wstępne zwilżanie soli, stosowanie jej wcześnie na śniegu, a dokładniej w oparciu o warunki pogodowe i najbardziej niebezpieczne obszary drogowe.