Zawartość
Pingwiny cesarskie można spotkać w ich naturalnym środowisku na Antarktydzie. Zimą temperatura może spaść do minus 76 stopni Fahrenheita z chłodnym wiatrem. Pingwin cesarski jest największym ze wszystkich gatunków pingwinów, osiągając wysokość około 45 cali i maksymalną wagę około 88 funtów.
Zagrożenia
Drapieżniki, które w środowisku naturalnym stanowią zagrożenie dla pingwinów cesarskich; obejmują rekiny, orki, foki i ptaki - takie jak gigantyczne petrelki z Antarktydy. Oprócz drapieżników głównym zagrożeniem dla pingwinów cesarskich jest narażenie na ekstremalnie niskie temperatury. Pingwiny cesarskie to jedyny gatunek pingwina antarktycznego, który przebywa w regionie przez najzimniejsze okresy zimy.
Obrona przed podwodnymi drapieżnikami
Pingwiny cesarskie są narażone na zagrożenie ze strony drapieżników, gdy szukają pożywienia, takiego jak ryby i skorupiaki w wodzie. Głównym drapieżnikiem pingwina cesarskiego jest foka lamparta. Kolor piór pingwina pomaga im uniknąć wykrycia przez drapieżniki pod wodą. Jeśli drapieżnik patrzy na pingwina cesarskiego, ciemne pióra na jego grzbiecie pomagają mu wtopić się w ciemne głębiny oceanu poniżej. Jeśli drapieżnik płynie poniżej i podnosi wzrok, białe pióra na ciele pingwina pomagają zamaskować go na tle nieba nad powierzchnią wody. Szybkość jest również ważną obroną pingwinów cesarskich. Pod wodą mogą pływać z prędkością do 9,3 mil na godzinę.
Obrona młodych
Samce pingwinów cesarskich inkubują jaja przez około 9 tygodni. Jajka trzymane są na stopach samca pingwina i są przykryte grubą, pierzastą skórą, zwaną torebką czerwiową. Nowo wyklute pisklęta pozostają pod ochroną torebki lęgowej ojca do czasu powrotu matek. Młode pisklęta mogą umrzeć niemal natychmiast, jeśli nie są chronione przed surowym klimatem antarktycznym. Po powrocie matki pingwin męski może opuścić pisklę i poszukać pokarmu - po ponad 2 miesiącach postu. Samice chronią pisklęta przed drapieżnikami i utrzymują je w cieple za pomocą własnych torebek lęgowych. Matki karmią swoje pisklęta rybami zwróconymi. Starsze pisklęta stykają się ze sobą dla bezpieczeństwa i ciepła w grupach zwanych żłobkami; podczas gdy ich rodzice zostawiają ich na krótką przerwę na pożywienie. Pisklęta są wystarczająco dojrzałe, aby osiągnąć niezależność w wieku około 4 miesięcy.
Obrona przed zimnem
Dostosowania fizyczne i behawioralne pomagają pingwinom cesarskim przetrwać w trudnym klimacie antarktycznym. Pingwiny skupiają się w dużych grupach, aby się ogrzać. Gdy pingwin z wnętrza gromady ogrzeje się wystarczająco, przenoszą się na zewnątrz grupy, aby jeden z zimniejszych pingwinów mógł wejść do środka i ogrzać się. Pingwiny cesarskie mają cztery warstwy piór. Gładkie, wodoodporne pióra pokrywają puszyste, izolujące pióra. Gruba warstwa tłuszczu zapewnia pingwinowi cesarskiemu dodatkową ochronę przed zimnem.