Zawartość
Erozja jest jedną z najwolniejszych, ale najpotężniejszych sił w przyrodzie. Ogrom Wielkiego Kanionu jest ekstremalnym przykładem wpływu erozji na jego otoczenie. Przez miliony lat rzeka Kolorado przepływała cal po calu przez pustynię w Arizonie, tworząc jeden z cudów natury na świecie. Pomóż uczniom szkół podstawowych docenić dramatyczne skutki, jakie woda może mieć na ziemię dzięki różnorodnym łatwym, ale zabawnym eksperymentom w klasie.
Erozja wietrzna
Aby zademonstrować erozję wiatru, strona internetowa Oracle ThinkQuest zaleca wypełnienie pudełka piaskiem i dmuchanie w górę. Ten eksperyment szybko pokazuje niszczycielskie działanie wiatru na niechronioną substancję. Podczas ciosu piasek szybko oddala się od oddechu, tak jak podczas burzy piaskowej.
Erozja wodna (prosta)
Jeśli włożysz piasek do tego samego pudełka, co poprzednio, a następnie wylejesz na niego wodę z butelki, zauważysz, że woda odsuwa piasek na bok, tworząc rowy. W naturze deszcz może trwale zmienić kształt obszarów, które nie są chronione przez trawę lub skały. Jako odmianę, wybij dziury w dolnej części tacy zbiorczej i pozwól wodzie spływać przez otwory podczas nalewania.
Erozja wodna z pokryciem gruntu
Udział Clinta Akarmanna w California State Science Fair w 2006 r. Przetestował skuteczność różnorodnych okryw gruntowych w ochronie przed erozją wodną. Pokrycia obejmowały trawę, mieszankę trawy i kijów, bruzdy na zboczu, zrębki, bariery wodne, igły sosnowe, skały na dnie, skały równomiernie rozmieszczone wokół zbocza i gładką ziemię. Wypełnił dziewięć pojemników ziemią, przykrył każdy pojemnik jednym z nakryć, a następnie wywiercił otwory w jednym końcu każdego pojemnika. Wszystkie pojemniki spoczywały na 15-stopniowym wzgórzu i ważono o tej samej porze dnia. Tę samą objętość wody dodawano dwa razy dziennie. Pojemnik z samą glebą stracił najwięcej na erozji. Tace z pokryciem z trawy, trawy i patyków, zrębków, igieł sosnowych, a nawet skał nie straciły gleby podczas erozji podczas dziewięciodniowego testu.
Formacja plażowa
Kolejnym eksperymentem jest umieszczenie piasku na zboczu po jednej stronie patelni, a następnie dodanie wystarczającej ilości wody, aby pokryć około połowy. Za pomocą linijki twórz fale, które poruszają się równomiernie po piasku. Z czasem zobaczysz, jak piasek przesuwa się z suchej części i kończy pod wodą. To pokaże, jak stopniowo pojawiają się piaski.