Zawartość
Mieszanie stali z różnymi ilościami innych pierwiastków daje stopy stali o właściwościach mechanicznych lepszych niż sama stal. Stale SAE 4140 i 4150 są standardowymi stalami stopowymi. Główne kryteria stosowane przy porównywaniu stali stopowych to skład chemiczny i wytrzymałość na rozciąganie.
Przeznaczenie
Towarzystwo Inżynierów Motoryzacyjnych (SAE) oraz Amerykański Instytut Żelaza i Stali (AISI) używają czterocyfrowego systemu do określania składu chemicznego stali. W przypadku stopów stali dwie pierwsze cyfry wskazują główne obecne pierwiastki stopowe, a dwie ostatnie cyfry podają zawartość węgla w setnych częściach procenta. W konsekwencji stale 4140 i 4150 mają wspólne pierwiastki stopowe, ale różne ilości węgla.
Podobieństwa
Stale stopowe mające „41” jako pierwsze dwie cyfry są powszechnie nazywane stalami chromowo-molibdenowymi, ponieważ zawierają 0,80 do 1,10 procent chromu i 0,15 do 0,25 procent molibdenu. Obecność chromu i molibdenu sprawia, że stale stopowe są mocniejsze i twardsze niż standardowa stal węglowa.
Różnice
SAE 4140 i 4150 mają zawartość węgla średnio odpowiednio 0,40 procent i 0,50 procent. SAE 4140 ma wytrzymałość na rozciąganie 655 megapaskali, a SAE 4150 wytrzymałość na rozciąganie 729,5 megapaskali. Producenci używają SAE 4140 do produkcji części samochodowych średniej wielkości, takich jak wały osi, wały napędowe i zwrotnice. SAE 4150 jest stosowany przede wszystkim do kół zębatych i innych części wymagających twardości, wytrzymałości i wytrzymałości.