Zawartość
Dżdżownice są oślizgłymi, pozbawionymi spinów stworzeniami, które, jak mogłoby się wydawać, zostały porzucone na ziemię, aby Cię wystraszyć lub wykorzystać jako przynętę. Bliższe spojrzenie na biologię dżdżownicy, aw szczególności przegrody, ujawnia bardziej złożone stworzenie, niż mogłoby się wydawać. Segmentacja, ruch i wydalanie wykonywane przez przegrodę dżdżownicy są sprytnym projektem w małym opakowaniu.
Wprowadzenie
Długość dżdżownicy jest podzielona na segmenty, które zawierają między nimi przegrody. Liczba segmentów różni się w zależności od dojrzałości i rodzaju, od zaledwie 50 do nawet 500. Każdy segment zawiera narządy, płyn i mięśnie. Mięśnie kontrolują skurcz odcinka, ale płyn nie może być ściśnięty.
Ruch
Przegrody dżdżownic wspomagają ruch, ponieważ zapewniają wewnętrzny podział między segmentami korpusu dżdżownic i umożliwiają gromadzenie się płynu bez przechodzenia do innego segmentu. Ciągły skurcz mięśni i rozkład płynów w każdym segmencie pozwalają na ruchy pełzające, które wykazuje dżdżownica.
Elastyczność
Przegroda jest membraną wystarczająco elastyczną, aby umożliwić skurcz mięśni wewnętrznych. Ponieważ płyn nie może wydostawać się i nie kurczy, dżdżownica może zmieniać kształt z rotunda na płaski, w zależności od potrzeby i dostępności jego lokalizacji. Ta ciągła zmiana kształtu pozwala również dżdżownicom zakopać się w ziemi.
Separacja narządów
Przegrody pomagają rozdzielić wewnętrzne wnęki dżdżownic na sekcje różnych narządów. Na całej długości dżdżownicy niektóre narządy są powtarzane. Wewnątrz dżdżownicy znajduje się cały układ trawienny, który jest przenoszony przez segmenty. Większość segmentów zawiera nefrydy, narządy, które działają jak nerki. Kilka segmentów zawiera serca, a kilka innych zawiera jądra. Dlatego wycięcie dżdżownicy w niektórych miejscach spowoduje powstanie kilku robaków zdolnych do niezależnego funkcjonowania.