Zawartość
- TL; DR (Too Long; Didnt Read)
- Ewoluujące definicje
- Skala pH
- Smak kwasów i zasad
- Bazy Feel Slimy, kwasy Make Gas
- Test lakmusowy
Kwasy i zasady są związkami, których jedna ważna cecha jest wspólna: zanurzenie ich w roztworze powoduje uwolnienie wolnych jonów. W roztworze wodnym, który jest najczęstszy, tradycyjnym sposobem ich rozróżnienia jest to, że kwas uwalnia dodatni wodór (H+), podczas gdy zasada uwalnia ujemny wodorotlenek (OH-). Chemicy mierzą siłę kwasu lub zasady na podstawie jego pH, które jest terminem odnoszącym się do „mocy wodoru”. Punkt środkowy skali pH jest neutralny. Związki o pH niższym niż wartość środkowa są kwaśne, podczas gdy związki o wyższej wartości są zasadowe lub zasadowe.
TL; DR (Too Long; Didnt Read)
Kwasy mają kwaśny smak, a bazy gorzkie. Kwas reaguje z metalami, wytwarzając bąbelki gazowego wodoru, podczas gdy zasada jest śliska w dotyku. Kwasy zmieniają kolor niebieski papier lakmusowy na czerwony, a podstawy zmieniają kolor czerwony papier lakmusowy na niebieski.
Ewoluujące definicje
Teorię kwasowego lub zasadowego związku jako tego, który uwalnia odpowiednio jony wodoru lub wodorotlenku, wprowadził szwedzki chemik Svante Arrhenius w 1884 r. Teoria Arrheniusa ogólnie wyjaśnia, jak kwasy i zasady zachowują się w roztworze i dlaczego łączą się tworząc sole, ale nie wyjaśnia, dlaczego niektóre związki, które nie zawierają jonów wodorotlenkowych, takie jak amoniak, mogą tworzyć zasady w roztworze.
Teoria Brønsteda-Lowry'ego, wprowadzona w 1923 r. Przez chemików Johannesa Nicolausa Brønsteda i Thomasa Martina Lowry'ego, koryguje to, definiując kwasy jako donory protonów i zasady jako akceptory protonów. Jest to definicja, na którą najczęściej polegają chemicy analizując roztwory wodne.
Trzecia teoria, wprowadzona przez chemika Berkeleya G.N. Lewis, również w 1923 r., Uważa kwasy za akceptory par elektronów, a zasady za donory par elektronów. Teoria Lewisa ma tę zaletę, że obejmuje związki, które w ogóle nie zawierają wodoru, dzięki czemu wydłuża listę reakcji kwasowo-zasadowych.
Skala pH
Skala pH odnosi się do stężenia jonów wodoru w roztworze na bazie wody. Jest to logarytm ujemny stężenia jonów wodoru: pH = -log. Skala przebiega od 0 do 14, a wartość 7 jest neutralna. Wraz ze wzrostem stężenia jonów wodoru pH maleje, więc wartości od 0 do 7 oznaczają kwasy, a wartości od 7 do 14 są zasadowe. Bardzo wysokie i bardzo niskie wartości pH wskazują na niebezpiecznie żrące roztwory.
Smak kwasów i zasad
Gdyby porównać smak kwaśnego roztworu do zasadowego - co nie jest wskazane, jeśli pH jest bardzo wysokie lub bardzo niskie - okazałoby się, że kwaśny roztwór ma kwaśny smak, podczas gdy podstawowy smak gorzki. Kwaśny smak owoców cytrusowych wynika z zawartego w nich kwasu cytrynowego, ocet jest kwaśny, ponieważ zawiera kwas octowy, a kwaśne mleko zawiera dużo kwasu mlekowego. Z drugiej strony alkalizująca woda mineralna ma łagodny, ale zauważalnie gorzki smak.
Bazy Feel Slimy, kwasy Make Gas
Kiedy roztwór alkaliczny, taki jak amoniak i woda, łączy się z kwasami tłuszczowymi, wytwarza mydło. Tak dzieje się na małą skalę, gdy uruchamiasz podstawowe rozwiązanie między palcami. Roztwór jest śliski lub śliski w dotyku, ponieważ roztwór alkaliczny łączy się z kwasami tłuszczowymi na palcach.
Kwaśny roztwór nie jest śluzowaty, ale spowoduje zanurzenie się w nim bąbelków, jeśli zanurzysz w nim metal. Jony wodoru reagują z metalem, wytwarzając gazowy wodór, który pęcherzykuje się do szczytu roztworu i rozprasza się.
Test lakmusowy
Odwieczny test na kwasy i zasady, papier lakmusowy to bibuła filtracyjna poddana działaniu barwników wykonanych z porostów. Kwas zmienia niebieski papier lakmusowy na czerwony, a podstawa zmienia kolor czerwony papier lakmusowy na niebieski. Test lakmusowy działa najlepiej, gdy pH jest niższe niż 4,5 lub powyżej 8,3.