Zawartość
- Rodzaje komórek nerwowych
- Układ nerwowy: przegląd
- Podstawy komórek nerwowych
- Cztery rodzaje neuronów
- Różnice między nerwami a glejami
- CNS Glia: Astrocyty
- CNS Glia: Ependymal Cells
- CNS Glia: Oligodendrocytes
- CNS Glia: Microglia
- PNS Glia: Cells Cells
- PNS Glia: Schwann Cells
Tkanka nerwowa jest jednym z czterech podstawowych rodzajów tkanek w ludzkim ciele, z tkanką mięśniową, tkanką łączną (np. kości i więzadeł) i tkanką nabłonkową (np. skórą) uzupełniającymi zestaw.
Anatomia człowieka i fizjologia to cud inżynierii naturalnej, utrudniający wybranie, który z tych rodzajów tkanek jest najbardziej uderzający pod względem różnorodności i wzornictwa, ale trudno byłoby argumentować przeciwko tkance nerwowej na szczycie tej listy.
Tkanki składają się z komórek, a komórki ludzkiego układu nerwowego są znane jako neurony, komórki nerwowe lub, bardziej potocznie, „nerwy”.
Rodzaje komórek nerwowych
Można je podzielić na komórki nerwowe, o których możesz pomyśleć, gdy usłyszysz słowo „neuron” - to znaczy funkcjonalne nośniki sygnałów i informacji elektrochemicznych - i komórki glejowe lub neuroglia, o których być może wcale nie słyszałeś. „Glia” to po łacinie „klej”, który z powodów, których wkrótce się dowiesz, jest idealnym terminem dla tych komórek wspierających.
Komórki glejowe pojawiają się w całym ciele i występują w różnych podtypach, z których większość znajduje się w ośrodkowy układ nerwowy lub CNS (mózg i rdzeń kręgowy) i niewielka ich liczba zamieszkuje obwodowego układu nerwowego lub PNS (cała tkanka nerwowa poza mózgiem i rdzeniem kręgowym).
Należą do nich astroglia, komórki wyściółki, oligodendrocyty i microglia CNS i Komórki Schwanna i komórki satelitarne PNS.
Układ nerwowy: przegląd
Tkankę nerwową odróżnia się od innych tkanek, ponieważ jest pobudliwa i może przyjmować i przekazywać impulsy elektrochemiczne w postaci potencjały działania.
Mechanizmem przekazywania sygnałów między neuronami lub z neuronów do organów docelowych, takich jak mięsień szkieletowy lub gruczoły, jest uwalnianie neuroprzekaźnik substancje w całym synapsylub małe szczeliny, tworzące połączenia między końcami aksonów jednego neuronu i dendrytami następnej lub danej tkanki docelowej.
Oprócz anatomicznego podziału układu nerwowego na CNS i PNS, można go funkcjonalnie podzielić na wiele sposobów.
Na przykład neurony można sklasyfikować jako neurony ruchowe (nazywany również motoneurony), które są efferent nerwy, które niosą instrukcje z OUN i aktywują mięśnie szkieletowe lub gładkie na obwodzie, lub neurony czuciowe, które są dośrodkowy nerwy, które otrzymują sygnał ze świata zewnętrznego lub środowiska wewnętrznego i przekazują go do OUN.
Interneurony, jak sama nazwa wskazuje, działają jako przekaźniki między tymi dwoma typami neuronów.
Wreszcie układ nerwowy obejmuje funkcje dobrowolne i automatyczne; bieg na milę jest przykładem tego pierwszego, a związane z nim zmiany sercowo-oddechowe towarzyszące ćwiczeniom są przykładem tego drugiego. The somatyczny układ nerwowy obejmuje funkcje dobrowolne, podczas gdy autonomiczny układ nerwowy zajmuje się automatycznymi reakcjami układu nerwowego.
Podstawy komórek nerwowych
Sam mózg ludzki jest domem dla około 86 miliardów neuronów, więc nic dziwnego, że komórki nerwowe mają różne kształty i rozmiary. Około trzy czwarte z nich to komórki glejowe.
Chociaż komórki glejowe nie mają wielu charakterystycznych cech „myślących” komórek nerwowych, to jednak pouczające przy rozważaniu tych przypominających komórki komórek jest rozważenie anatomii funkcjonalnych neuronów, które wspierają, które mają wiele wspólnych elementów.
Te elementy obejmują:
Cztery rodzaje neuronów
Zasadniczo neurony można podzielić na cztery typy na podstawie ich morfologii lub kształtu: jednobiegunowy, dwubiegunowy, wielobiegunowy i pseudounipolarny.
Różnice między nerwami a glejami
Różnorodne analogie pomagają opisać związek między nerwami działającymi w dobrej wierze a liczniejszymi glejami pośród nich.
Na przykład, jeśli uważasz tkankę nerwową za podziemny system metra, same tory i tunele mogą być postrzegane jako neurony, a różne betonowe przejścia dla pracowników utrzymania oraz belki wokół torów i tuneli mogą być postrzegane jako glia.
Same tunele byłyby niefunkcjonalne i prawdopodobnie zawalałyby się; podobnie, bez tuneli metra, substancją zachowującą integralność systemu byłyby tylko bezcelowe stosy betonu i metalu.
Kluczowa różnica między komórkami glejowymi i nerwowymi polega na tym glia nie przekazuje impulsów elektrochemicznych. Ponadto, gdy glej spotykają się z neuronami lub innymi glejami, są to zwykłe połączenia - glej nie tworzą synaps. Gdyby to zrobili, nie byliby w stanie właściwie wykonywać swojej pracy; „klej” w końcu działa tylko wtedy, gdy może się do czegoś przylgnąć.
Ponadto, glej mają tylko jeden rodzaj procesu połączony z ciałem komórki, i w przeciwieństwie do pełnoprawnych neuronów, zachowują zdolność do podziału. Jest to konieczne, biorąc pod uwagę ich funkcję komórek podtrzymujących, które narażają je na większe zużycie niż komórki nerwowe i nie wymagają od nich tak doskonałej specjalizacji jak neurony aktywne elektrochemicznie.
CNS Glia: Astrocyty
Astrocyty są komórkami w kształcie gwiazdy, które pomagają utrzymać bariera krew-mózg. Mózg nie pozwala po prostu przepływać do niego wszystkim cząsteczkom bez kontroli przez tętnice mózgowe, ale odfiltrowuje większość chemikaliów, których nie potrzebuje i postrzega jako potencjalne zagrożenia.
Te neuroglia komunikują się z innymi astrocytami poprzez gliotransmitery, które są wersją neurotransmiterów komórek glejowych.
Astrocyty, na które można dalej podzielić protoplazmatyczny i włóknisty typy, mogą wyczuwać poziom glukozy i jonów, takich jak potas w mózgu, a tym samym regulować przepływ tych cząsteczek przez barierę krew-mózg. Sama obfitość tych komórek czyni je głównym źródłem podstawowego strukturalnego wsparcia funkcji mózgu.
CNS Glia: Ependymal Cells
Komórki wyściółki linia mózgu komory, które są wewnętrznymi zbiornikami, a także rdzeniem kręgowym. Oni produkują płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF), który służy do amortyzowania mózgu i rdzenia kręgowego w przypadku urazu, oferując wodnisty bufor między kościstą powierzchnią OUN (czaszki i kości kręgosłupa) a tkanką nerwową pod spodem.
Komórki wyściółki, które również odgrywają ważną rolę w regeneracji i naprawie nerwów, są ułożone w niektórych częściach komór w kształty kostki, tworząc splot naczyniówkowy, przemieszczający cząsteczki, takie jak białe krwinki, do i z CSF.
CNS Glia: Oligodendrocytes
„Oligodendrocyt” oznacza po grecku „komórka z kilkoma dendrytami”, nazwa, która wynika z ich względnie delikatnego wyglądu w porównaniu z astrocytami, które pojawiają się tak, jak robią to dzięki dużej liczbie procesów promieniujących we wszystkich kierunkach z ciała komórki. Znajdują się zarówno w istocie szarej, jak i białej istocie mózgu.
Głównym zadaniem oligodendrocytów jest produkcja mielina, woskowa substancja pokrywająca aksony „myślących” neuronów. To tzw pochwa mielinowa, która jest nieciągła i naznaczona nagimi częściami zwanego aksonem węzły Ranvier, umożliwia neuronom przekazywanie potencjałów czynnościowych z dużą prędkością.
CNS Glia: Microglia
Uwzględniono trzy wyżej wspomniane neuroglia CNS makroglia, ze względu na ich stosunkowo duży rozmiar. Microgliaz drugiej strony służą jako układ odpornościowy i oczyszczająca załoga mózgu. Oboje wyczuwają zagrożenia i aktywnie zwalczają je, a także usuwają martwe i uszkodzone neurony.
Uważa się, że Microglia odgrywa rolę w rozwoju neurologicznym, eliminując niektóre z „dodatkowych” synaps, które dojrzewający mózg zwykle tworzy w swoim „lepszym bezpiecznym niż przykro” podejściu do ustanawiania połączeń między neuronami w istocie szarej i białej.
Są również zaangażowani w patogenezę choroby Alzheimera, w której nadmierna aktywność mikrogleju może przyczyniać się do stanu zapalnego i nadmiernych złogów białka charakterystycznych dla tego stanu.
PNS Glia: Cells Cells
Komórki satelitarne, znalezione tylko w PNS, owijają się wokół neuronów w kolekcjach ciał nerwowych zwanych zwoje, które nie są podobne do podstacji sieci elektrycznej, prawie same w sobie miniaturowe mózgi. Podobnie jak astrocyty mózgu i rdzenia kręgowego, biorą udział w regulacji środowiska chemicznego, w którym się znajdują.
Uważa się, że komórki satelitarne, zlokalizowane głównie w zwojach autonomicznego układu nerwowego i neuronów czuciowych, przyczyniają się do przewlekłego bólu poprzez nieznany mechanizm. Zapewniają odżywcze cząsteczki, a także strukturalne wsparcie dla komórek nerwowych, którym służą.
PNS Glia: Schwann Cells
Komórki Schwanna są analogiem PNS oligodendrocytów, ponieważ dostarczają mielinę, która otacza neurony w tym podziale układu nerwowego. Istnieją jednak różnice w tym, jak to się robi; podczas gdy oligodendrocyty mogą mielinizować wiele części tego samego neuronu, zasięg pojedynczych komórek Schawnna jest ograniczony do pojedynczego segmentu aksonu między węzłami Ranviera.
Działają poprzez uwalnianie materiału cytoplazmatycznego do obszarów aksonu, w których potrzebna jest mielina.
Powiązany artykuł: Gdzie znajdują się komórki macierzyste?