W klasie Algebra 2 nauczysz się rysować funkcje wielomianowe postaci f (x) = x ^ 2 + 5. F (x), czyli funkcja oparta na zmiennej x, jest innym sposobem na powiedzenie y, jak w układ wykresów współrzędnych xy. Wykreślić funkcję wielomianową za pomocą wykresu z osią xiy. Najważniejsze jest to, gdzie wartość x lub y wynosi zero, co daje punkty przecięcia osi.
Narysuj wykres współrzędnych. Zrób to, rysując poziomą linię. To jest oś x. Na środku narysuj linię pionową, aby ją przechwycić (przeciąć). To jest oś y lub f (x). Na każdej osi zaznacz kilka równomiernie rozmieszczonych znaków skrótu dla wartości całkowitych. Gdzie przecinają się dwie linie to (0,0). Na osi x liczby dodatnie znajdują się po prawej stronie, a ujemne po lewej. Na osi y liczby dodatnie rosną, a liczby ujemne maleją.
Znajdź punkt przecięcia y. Podłącz 0 do swojej funkcji dla x i zobacz, co otrzymujesz. Powiedzmy, że twoja funkcja to: f (x) = x ^ 3 - 5x ^ 2 + 2x + 8. Jeśli podłączysz 0 dla x, skończysz na 8, podając współrzędną (0,8). Punkt przecięcia y wynosi 8. Wykreśl ten punkt na osi y.
Zlokalizuj przechwyty x, jeśli to możliwe. Jeśli możesz, uwzględnij swoją funkcję wielomianową. (Jeśli to nie uwzględnia, najprawdopodobniej oznacza to, że twoje x-przecięcia nie są liczbami całkowitymi.) W podanym przykładzie funkcja uwzględnia: f (x) = (x + 1) (x-2) (x-4). W tej formie możesz sprawdzić, czy którekolwiek z wyrażeń w nawiasach wynosi 0, a następnie cała funkcja będzie równa 0. Dlatego wartości -1, 2 i 4 dadzą wartość funkcji 0, dając trzy przechwyty x: (-1,0), (2,0) i (4,0). Wykreśl te trzy punkty na swojej osi x. Zasadniczo stopień wielomianu wskazuje, ile punktów przecięcia x można się spodziewać. Ponieważ jest to wielomian trzeciego stopnia, ma on trzy przechwyty x.
Wybierz wartości x, aby podłączyć do funkcji, która znajduje się pomiędzy i po przeciwnych stronach przechwytywania x. Zazwyczaj krzywe funkcji między punktami przecięcia będą dość równe i zrównoważone, więc testowanie punktu środkowego zwykle zlokalizuje górę lub dół krzywej. Na dwóch końcach, za zewnętrznymi punktami przecięcia x, linia będzie kontynuowana, więc znajdziesz punkty, aby określić stromość linii. Na przykład, jeśli podłączysz wartość 3, otrzymasz f (3) = -4. Współrzędna to (3, -4). Podłącz kilka punktów, oblicz, a następnie wydrukuj.
Połącz wszystkie narysowane punkty w gotowy wykres. Zazwyczaj dla każdego stopnia twoja funkcja wielomianowa będzie miała co najwyżej jeden mniej zakrętu. Tak więc wielomian drugiego stopnia ma zagięcia 2-1 lub 1 zagięcie, co daje wykres w kształcie litery U. Wielomian trzeciego stopnia najczęściej będzie miał dwa zagięcia. Wielomian ma mniej niż maksymalną liczbę zgięć, gdy ma podwójny pierwiastek, co oznacza, że dwa lub więcej czynników jest takich samych. Na przykład: f (x) = (x-2) (x-2) (x + 5) ma podwójny pierwiastek w (2,0).