Wiercenie w ziemi w celu wydobycia zasobów to złożone przedsięwzięcie, które zaczyna się od znalezienia miejsca i wyboru odpowiedniego sprzętu wiertniczego. Jeden czynnik, który inżynierowie biorą pod uwagę przy wyborze sprzętu, jest nadmierny, czyli to, ile napięcia operator może zastosować do usunięcia zablokowanej rury wiertniczej. Rura wiertnicza prawdopodobnie pęknie, gdy napięcie wzrośnie powyżej wartości nadmiernej.
Zapisz masę błota, długość, wagę i granicę plastyczności rury wiertniczej. Na przykład rura wiertnicza ma masę błota 20 funtów na galon, długość 10 000 stóp, wagę 25 funtów na stopę i granicę plastyczności wynoszącą 450 675 funtów.
Oblicz ciężar powietrza rury wiertniczej, mnożąc jej długość przez wagę. W tym przykładzie pomnożenie 10 000 przez 25 równa się masie powietrza wynoszącej 250 000 funtów.
Obliczyć współczynnik wyporu rur wiertniczych, odejmując ciężar błota od 65,5 i dzieląc odpowiedź przez 65,5. W tym przykładzie 65,5 minus 20 równa się 45,5. Dzielenie 45,5 przez 65,5 równa się współczynnikowi wyporu wynoszącemu 0,6947.
Pomnóż masę powietrza przez współczynnik wyporu, aby obliczyć obciążenie haka rur wiertniczych. W tym przykładzie pomnożenie 250 000 przez 0,6947 oznacza obciążenie hakiem wynoszące 173 675 funtów.
Odejmij obciążenie haka od granicy plastyczności, aby obliczyć przepełnienie. W tym przykładzie 450 675 minus 173,675 równa się nadwyżce 276 325 funtów.