Dławiki ferrytowe mają rdzeń ferrytowy. Ferryt to klasa materiału ceramicznego o silnych właściwościach elektromagnetycznych, takich jak wysoka przepuszczalność w połączeniu z niskim przewodnictwem elektrycznym. Dławiki ferrytowe są stosowane w różnych zastosowaniach obwodów elektrycznych, takich jak łącza szerokopasmowe, konwersja mocy i tłumienie zakłóceń.
Wykonaj prosty cewkę ferrytową, owijając co najmniej 20 zwojów drutu wokół pręta ferrytowego. Za pomocą miernika indukcyjności zmierz indukcyjność tego pręta. Zapisz indukcyjność jako „L”, a 20 zwojów jako „N.”
Obliczyć wartość AL induktora ferrytowego. Wartość AL to podstawowa zależność między indukcyjnością z danym rdzeniem ferrytowym a liczbą zwojów. Oblicz wartość AL za pomocą następującego wzoru: AL = x L.
Na przykład, jeśli zmierzona wartość L w kroku 1 wynosi 25 uH, odpowiednia wartość AL będzie wynosić: AL = x 25uH = (5 ^ 2) x 25uH = 25 x 25uh = 625 uH.
Użyj swojej wartości AL, aby obliczyć indukcyjność dla różnych wartości N, stosując następujący wzór: L = AL /.
Na przykład: jeśli N wynosi 15, L = 625 / = 625 / = 625 / 44,4 = 14uH.
Jeśli N wynosi 25, L = 625 / = 625 / = 625/16 = 39uH.
Jeśli N wynosi 30, L = 625 / = 625 / = 625 / 11,1 = 56,3uH
Jak widać, indukcyjność wzrasta wraz ze wzrostem N. Jest tak, ponieważ umieszczając więcej zwojów drutu wokół pętli, koncentruje ono pole magnetyczne w mniejszej przestrzeni, gdzie może być bardziej skuteczne i wytwarzać większą indukcyjność.