Zawartość
- TL; DR (Too Long; Didnt Read)
- Fotosynteza: niezbędna do wszelkiego życia
- Fotosynteza odbywa się w liściach
- Energia ze Słońca: kroki fotosyntezy
- Chlorofil, pochłanianie światła i wytwarzanie energii
- Fotosynteza i oddychanie komórkowe
- Globalne ocieplenie i reakcja fotosyntezy
Proces fotosyntezy, w którym rośliny i drzewa zamieniają światło słoneczne w energię odżywczą, może początkowo wydawać się magią, ale bezpośrednio i pośrednio proces ten podtrzymuje cały świat. Kiedy zielone rośliny sięgają po światło, ich liście wychwytują energię słoneczną za pomocą absorbujących światło chemikaliów lub specjalnych pigmentów, aby wytworzyć żywność z dwutlenku węgla i wody wyciągniętej z atmosfery. Proces ten uwalnia tlen jako produkt uboczny z powrotem do atmosfery, składnik powietrza niezbędny dla wszystkich organizmów oddychających.
TL; DR (Too Long; Didnt Read)
Prostym równaniem dla fotosyntezy jest dwutlenek węgla + woda + energia światła = glukoza + tlen. Ponieważ istoty w królestwie roślin zużywają dwutlenek węgla podczas fotosyntezy, uwalniają tlen z powrotem do atmosfery, aby ludzie mogli oddychać; zielone drzewa i rośliny (na lądzie i w morzu) są przede wszystkim odpowiedzialne za tlen w atmosferze, a bez nich zwierzęta i ludzie, a także inne formy życia, mogą nie istnieć tak jak dzisiaj.
Fotosynteza: niezbędna do wszelkiego życia
Zielone, rosnące rośliny są niezbędne dla całego życia na naszej planecie, nie tylko jako pokarm dla roślinożerców i wszystkożerców, ale także dla oddychania tlenem. Proces fotosyntezy jest podstawowym sposobem, w jaki tlen dostaje się do atmosfery. Jest to jedyny biologiczny środek na planecie, który wychwytuje energię świetlną słońca, zamieniając ją w cukry i węglowodany, która dostarcza roślinom składników odżywczych, uwalniając tlen.
Pomyśl o tym: rośliny i drzewa mogą zasadniczo pobierać energię, która zaczyna się w zewnętrznych obszarach przestrzeni kosmicznej, w postaci światła słonecznego, zamieniać ją w żywność, a tym samym uwalnia potrzebne powietrze, potrzebne organizmom do rozwoju. Można powiedzieć, że wszystkie rośliny i drzewa wytwarzające tlen mają symbiotyczny związek ze wszystkimi organizmami oddychającymi tlenem. Ludzie i zwierzęta dostarczają dwutlenek węgla roślinom i w zamian dostarczają tlen. Biolodzy nazywają to wzajemną symbiotyczną relacją, ponieważ wszystkie strony w tym związku korzystają.
W linnańskim systemie klasyfikacji kategoryzacja i ranking wszystkich żywych istot, roślin, glonów i rodzaju bakterii zwanych cyjanobakteriami są jedynymi żywymi istotami, które wytwarzają żywność ze światła słonecznego. Argument za wycinaniem lasów i usuwaniem roślin w celu rozwoju wydaje się odwrotny od zamierzonego, jeśli nie ma ludzi do życia w tych miejscach, ponieważ nie ma już roślin i drzew do produkcji tlenu.
Fotosynteza odbywa się w liściach
Rośliny i drzewa to autotrofy, żywe organizmy wytwarzające własne pożywienie. Ponieważ robią to za pomocą energii światła słonecznego, biolodzy nazywają je fotoautotrofami. Większość roślin i drzew na tej planecie to fotoautotrofy.
Konwersja światła słonecznego w żywność odbywa się na poziomie komórkowym w liściach roślin w organelli znajdującej się w komórkach roślinnych, strukturze zwanej chloroplastem. Podczas gdy liście składają się z kilku warstw, fotosynteza zachodzi w mezofilu, środkowej warstwie. Małe mikrootwory na spodzie liści zwane szparkami kontrolują przepływ dwutlenku węgla i tlenu do i z rośliny, kontrolując wymianę gazową roślin i bilans wodny roślin.
Szparki występują na dnie liści, odwrócone od słońca, aby zminimalizować utratę wody. Małe komórki ochronne otaczające aparaty szparkowe kontrolują otwieranie i zamykanie tych ustnych otworów poprzez pęcznienie lub kurczenie się w odpowiedzi na ilość wody w atmosferze. Po zamknięciu aparatów szparkowych fotosynteza nie może wystąpić, ponieważ roślina nie może pobierać dwutlenku węgla. To powoduje spadek poziomu dwutlenku węgla w roślinie. Kiedy godziny dzienne stają się zbyt gorące i suche, zrąb zamyka się, aby zachować wilgoć.
Jako organelle lub struktura na poziomie komórkowym w liściach roślin, chloroplasty mają otaczającą je zewnętrzną i wewnętrzną błonę. Wewnątrz tych membran znajdują się struktury w kształcie talerzy zwane tylakoidami. Błona tylakoidowa to miejsce, w którym rośliny i drzewa przechowują chlorofil, zielony pigment odpowiedzialny za pochłanianie energii świetlnej ze słońca. To tutaj zachodzą początkowe reakcje zależne od światła, w których liczne białka tworzą łańcuch transportowy, aby nieść energię pobieraną ze słońca do miejsca, w którym musi dotrzeć do rośliny.
Energia ze Słońca: kroki fotosyntezy
Proces fotosyntezy jest dwuetapowym, wieloetapowym procesem. Pierwszy etap fotosyntezy rozpoczyna się od Reakcje świetlne, znany również jako Proces zależny od światła i wymaga energii słonecznej. Drugi etap to Dark Reaction etap, zwany także Cykl Calvina, jest procesem, w którym roślina wytwarza cukier przy pomocy NADPH i ATP z lekkiego etapu reakcji.
The Reakcja na światło faza fotosyntezy obejmuje następujące kroki:
Wszystko to odbywa się na poziomie komórkowym wewnątrz tylakoidów roślin, pojedynczych spłaszczonych woreczków, ułożonych w grana lub stosy wewnątrz chloroplastów komórek rośliny lub drzewa.
The Cykl Calvina, nazwany na cześć biochemika Berkeleya Melvina Calvina (1911-1997), laureata Nagrody Nobla w dziedzinie chemii z 1961 r. za odkrycie etapu Mrocznej Reakcji, to proces, w którym roślina wytwarza cukier za pomocą NADPH i ATP z lekkiego etapu reakcji. Podczas cyklu Calvina mają miejsce następujące kroki:
Chlorofil, pochłanianie światła i wytwarzanie energii
W błonie tylakoidowej osadzone są dwa systemy przechwytujące światło: fotosystem I i fotosystem II złożony z wielu białek podobnych do anteny, w których liście opuszczają rośliny, zamieniając energię światła w energię chemiczną. Photosystem I zapewnia dostawę niskoenergetycznych nośników elektronów, podczas gdy drugi dostarcza energetyzowane cząsteczki tam, gdzie muszą się udać.
Chlorofil jest absorbującym światło pigmentem wewnątrz liści roślin i drzew, który rozpoczyna proces fotosyntezy. Jako pigment organiczny w chloroplastu tylakoidu, chlorofil pochłania energię tylko w wąskim paśmie widma elektromagnetycznego wytwarzanego przez słońce w zakresie długości fal od 700 nanometrów (nm) do 400 nm. Nazywane fotosyntetycznie aktywnym pasmem promieniowania, zieleń znajduje się w środku widma światła widzialnego oddzielając niższą energię, ale dłuższą długość fali stanowi czerwień, żółć i pomarańcze od wysokiej energii, krótsza długość fali, błękit, indygo i fiołki.
Tak jak chlorofile wchłaniają pojedynczy foton lub odrębny pakiet energii świetlnej powoduje, że cząsteczki te stają się podekscytowane. Gdy cząsteczka roślinna zostanie wzbudzona, pozostałe etapy procesu obejmują wprowadzenie tej podekscytowanej cząsteczki do układu transportu energii przez nośnik energii zwany fosforanem dinukleotydu nikotynamidoadeninowego lub NADPH, w celu dostarczenia do drugiego etapu fotosyntezy, fazy Dark Reaction lub Cykl Calvina.
Po wejściu do łańcuch transportu elektronów, proces pobiera jony wodoru z pobranej wody i dostarcza ją do wnętrza tylakoidu, gdzie gromadzą się jony wodoru. Jony przechodzą przez półporowatą błonę od strony zrębu do światła tylakoidu, tracąc część energii w tym procesie, gdy przemieszczają się przez białka istniejące między dwoma fotosystemami. Jony wodoru gromadzą się w świetle tylakoidów, gdzie czekają na ponowną energetyzację, zanim wezmą udział w procesie, który czyni trifosforan adenozyny lub ATP, walutą energetyczną komórki.
Białka antenowe w systemie fotograficznym 1 absorbują kolejny foton, przekazując go do centrum reakcji PS1 o nazwie P700. Utlenione centrum, P700 wydziela wysokoenergetyczny elektron do fosforanu dinukleotydu nikotynoamidowo-adeninowego lub NADP + i redukuje go do postaci NADPH i ATP. To tutaj komórka roślinna przekształca energię świetlną w energię chemiczną.
Chloroplast koordynuje dwa etapy fotosyntezy, wykorzystując energię światła do produkcji cukru. Tylakoidy wewnątrz chloroplastu reprezentują miejsca reakcji lekkich, podczas gdy cykl Calvina występuje w zrębie.
Fotosynteza i oddychanie komórkowe
Oddychanie komórkowe, związane z procesem fotosyntezy, zachodzi w komórce rośliny, gdy pobiera energię świetlną, zamienia ją na energię chemiczną i uwalnia tlen z powrotem do atmosfery. Oddychanie zachodzi w komórce roślinnej, gdy cukry wytwarzane podczas procesu fotosyntezy łączą się z tlenem, tworząc energię dla komórki, tworząc dwutlenek węgla i wodę jako produkty uboczne oddychania. Proste równanie dla oddychania jest przeciwne do fotosyntezy: glukoza + tlen = energia + dwutlenek węgla + energia światła.
Oddychanie komórkowe zachodzi we wszystkich żywych komórkach roślin, nie tylko w liściach, ale także w korzeniach rośliny lub drzewa. Ponieważ oddychanie komórkowe nie wymaga energii świetlnej, może wystąpić w dzień lub w nocy. Ale podlewanie roślin w glebach o słabym drenażu powoduje problem z oddychaniem komórkowym, ponieważ zalane rośliny nie mogą pobierać wystarczającej ilości tlenu przez korzenie i przekształcać glukozy, aby utrzymać procesy metaboliczne komórek. Jeśli roślina zbyt długo otrzymuje zbyt dużo wody, jej korzenie można pozbawić tlenu, co może zasadniczo zatrzymać oddychanie komórkowe i zabić roślinę.
Globalne ocieplenie i reakcja fotosyntezy
Profesor Elliott Campbell z University of California Merced i jego zespół naukowców zauważyli w artykule z kwietnia 2017 r. W „Nature”, międzynarodowym czasopiśmie naukowym, że proces fotosyntezy gwałtownie wzrósł w XX wieku. Zespół badawczy odkrył światowy rekord procesu fotosyntezy trwającego dwieście lat.
Doprowadziło to ich do wniosku, że suma wszystkich fotosyntezy roślin na planecie wzrosła o 30 procent w ciągu lat badań. Podczas gdy badania nie zidentyfikowały konkretnie przyczyny wzrostu w procesie fotosyntezy na całym świecie, modele komputerowe zespołów sugerują kilka procesów, które w połączeniu mogą doprowadzić do tak dużego wzrostu globalnego wzrostu roślin.
Modele pokazały, że główne przyczyny zwiększonej fotosyntezy obejmują zwiększoną emisję dwutlenku węgla w atmosferze (głównie z powodu działalności człowieka), dłuższe sezony wegetacyjne z powodu globalnego ocieplenia z powodu tych emisji oraz zwiększone zanieczyszczenie azotem spowodowane masowym rolnictwem i spalaniem paliw kopalnych. Działalność człowieka, która doprowadziła do tych wyników, ma zarówno pozytywny, jak i negatywny wpływ na planetę.
Profesor Campbell zauważył, że chociaż zwiększona emisja dwutlenku węgla stymuluje plony, stymuluje również wzrost niepożądanych chwastów i gatunków inwazyjnych. Zauważył, że zwiększona emisja dwutlenku węgla bezpośrednio powoduje zmiany klimatu, prowadząc do większej powodzi na obszarach przybrzeżnych, ekstremalnych warunków pogodowych i wzrostu zakwaszenia oceanów, z których wszystkie mają złożone skutki na całym świecie.
Podczas gdy fotosynteza wzrosła w XX wieku, spowodowała również, że rośliny magazynowały więcej węgla w ekosystemach na całym świecie, w wyniku czego stały się one źródłami węgla zamiast pochłaniaczy węgla. Nawet przy wzroście fotosyntezy wzrost ten nie może zrekompensować spalania paliw kopalnych, ponieważ większa emisja dwutlenku węgla ze spalania paliw kopalnych ma tendencję do przytłaczania zdolności roślin do pochłaniania CO2.
Naukowcy przeanalizowali dane na temat śniegu na Antarktydzie zebrane przez Narodową Administrację Oceaniczną i Atmosferyczną w celu opracowania swoich odkryć. Badając gaz zgromadzony w próbkach lodu, naukowcy przeanalizowali atmosferę globalną z przeszłości.