Skrobie to węglowodany zawierające dużą liczbę połączonych ze sobą cząsteczek glukozy. Te proste cukry glukozowe można oddzielić od siebie za pomocą kwasu takiego jak kwas solny. Aby obserwować proces hydrolizy skrobi za pomocą kwasu chlorowodorowego, musisz obserwować ilość prostych cukrów, które znajdują się w próbce skrobi poddanej działaniu kwasu chlorowodorowego w porównaniu z próbką skrobi, która nie wchodzi w interakcje z kwasem.
Załóż rękawice ochronne i okulary ochronne.
Wlej wodę do zlewki, aż będzie częściowo pełna. Podgrzej wodę na palniku Bunsena lub innym źródle ciepła, aż osiągnie temperaturę wrzenia. Po osiągnięciu temperatury wrzenia zmniejsz nieco ciepło, aby utrzymać gotowanie wody.
Dodaj niewielką ilość roztworu skrobi do probówki za pomocą pipety.
Opłucz pipetę i dodaj niewielką ilość odczynnika Benedictsa do roztworu skrobi. Odczynnik Benedictsa to roztwór siarczanu miedzi i wodorotlenku sodu, który służy do wykrywania poziomu cukrów w roztworze.
Umieść probówkę w zlewce z wrzącą wodą. Pozwól probówce gotować się przez pięć minut.
Dodaj niewielką ilość roztworu skrobi i odczynnika Benedictsa do drugiej probówki. Następnie przepłucz pipetę i dodaj niewielką ilość kwasu chlorowodorowego do drugiej probówki.
Umieść drugą probówkę w zlewce z wrzącą wodą. Pozwól probówce gotować się przez pięć minut.
Wyjmij probówki z zlewki za pomocą szczypiec do probówek. Umieść probówki na stojaku chłodzącym.
Zneutralizować kwas w drugiej probówce za pomocą wodorowęglanu sodu. Powoli dodawaj kawałki stałego wodorowęglanu sodu do probówki, aż roztwór przestanie musować.
Poczekać, aż probówki ostygną, aż będzie można je łatwo obsługiwać.
Obserwuj kolor każdej probówki, która odpowiada ilości cukru obecnego w roztworze. Druga probówka będzie bardziej ciemnoczerwona lub brązowa, co wskazuje, że kwas chlorowodorowy zhydrolizował skrobię w roztworze i wytworzył większe ilości prostych cukrów.