Zawartość
- Wagi strukturalne
- Złota rączka z mydłem
- Chrupanie makrofagów
- Pobieranie próbki
- Pozytywny dowód tożsamości
Pęcherzyki płucne to małe, elastyczne worki w płucach zwierząt, które wypełniają się powietrzem podczas wdychania i są ściskane, aby wycisnąć je z ciała podczas wydechu. Każde ludzkie płuco zawiera około 300 milionów pęcherzyków płucnych. Komórki pęcherzykowe obejmują dwa typy pneumocytów, które są komórkami, które tworzą ścianę każdego pęcherza i jeden typ makrofagów lub komórek układu odpornościowego.
Wagi strukturalne
Komórki pęcherzykowe typu 1 są również znane jako płaskonabłonkowe komórki pęcherzykowe. „Płaski” oznacza „podobny do łuski” i można je odróżnić płaskim kształtem. Komórki te są nabłonkowe, co oznacza, że tworzą błonę, w tym przypadku ścianę pęcherzyków płucnych. Ich funkcje obejmują zapewnienie fizycznego wsparcia strukturalnego pęcherzyków płucnych i ułatwianie szybkiej wymiany gazów. Te płaskonabłonkowe komórki typu 1 pokrywają 95 procent powierzchni każdego pęcherzyka.
Złota rączka z mydłem
Pneumocyty typu 2 są również nazywane wielkimi komórkami pęcherzykowymi. Można je odróżnić ich prostopadłościennym, okrągłym lub sześcianowym kształtem. Ich funkcje obejmują produkcję mydlanego środka powierzchniowo czynnego, który zapobiega zapadaniu się pęcherzyków płucnych podczas wydechu; oraz naprawa ściany pęcherzykowej przez zastąpienie zarówno uszkodzonych komórek pęcherzykowych typu 1, jak i typu 2. W rzeczywistości są one liczniejsze niż komórki pęcherzykowe typu 1, ale stanowią tylko 5 procent powierzchni ściany pęcherzyków płucnych.
Chrupanie makrofagów
Makrofagi pęcherzykowe są również nazywane „komórkami kurzu”. Te białe krwinki wyróżniają się dużym kształtem, ruchliwością, stosunkowo niską liczbą i nawykami drapieżnymi. Pochłaniają i niszczą atakujące mikroorganizmy, a także usuwają wszelkie zanieczyszczenia, które mogły dostać się do płuc podczas wdychania. Kilka makrofagów jest osadzonych w tkance łącznej między pęcherzykami płucnymi, podczas gdy wiele innych porusza się wewnątrz pęcherzyków płucnych, polując na obcych najeźdźców.
Pobieranie próbki
Aby zidentyfikować różne komórki pęcherzykowe w tkance płucnej, najpierw potrzebujesz próbki. W procedurach diagnostycznych u ludzi próbkę tkanki pobiera się albo przez płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe, BAL, gdzie płyn jest zasysany z płuc sedowanego pacjenta przez rurkę lub przez biopsję. BAL stosuje się w przypadkach, gdy płuca zawierają nienormalny płyn, taki jak nagromadzenie płynu z powodu zapalenia płuc, i gromadzi martwe lub umierające komórki wydostające się ze ścian pęcherzyków płucnych. Biopsja usuwa fragment żywej tkanki, zwykle za pomocą igły wprowadzonej przez ścianę górnej części tułowia. Badania komórek płuc od martwych lub żywych osobników zwykle obejmują cienki arkusz wysuszonej tkanki lub małą próbkę komórek zmieszanych w roztworze i zamontowanych na płytce mikroskopu.
Pozytywny dowód tożsamości
Identyfikacja różnych rodzajów komórek pęcherzykowych jest zwykle kwestią po prostu ich obserwacji pod mikroskopem i odnotowania ich kształtów i cech. W całej oprawie tkankowej ich lokalizacja da również wskazówkę co do ich tożsamości. Identyfikację można ułatwić za pomocą różnych procedur barwienia. Procedury te wykorzystują różne rodzaje barwników, aby niektóre rodzaje komórek były bardziej widoczne niż inne na tle szkiełka mikroskopowego. Ujawniono kształty komórek i struktury wewnętrzne.