Zawartość
Jedną z najważniejszych funkcji żywych komórek jest wytwarzanie białek niezbędnych do przeżycia organizmu. Białka nadają kształt i strukturę organizmowi i jako enzymy regulują aktywność biologiczną. Aby wytworzyć białka, komórka musi odczytać i zinterpretować informację genetyczną przechowywaną w kwasie dezoksyrybonukleinowym lub DNA. Miejscami syntezy białek komórkowych są rybosomy, które mogą być wolne lub związane. Znaczenie wolnego rybosomu polega na tym, że zaczyna się tutaj synteza białek.
DNA i RNA
DNA jest długim łańcuchem molekularnym złożonym z naprzemiennych grup cukrowych i fosforanowych. Jedna z czterech możliwych zasad nukleotydowych zawierających azot - A, C, T i G - zawiesza każdy cukier. Sekwencja zasad wzdłuż nici DNA określa sekwencję aminokwasów tworzących białka. Kwas rybonukleinowy lub RNA przenosi komplementarną kopię części cząsteczki DNA - genu - do rybosomów, które są małymi granulkami złożonymi z RNA i białka. RNA przypomina DNA, z tym wyjątkiem, że jego grupy cukrowe zawierają dodatkowy atom tlenu i podstawia zasadę nukleotydową U zasadą T DNA. Rybosomy tworzą białka zgodnie z informacjami przechowywanymi w informacyjnym RNA lub mRNA.
Kodowanie uzupełniające
Reguły transkrypcji DNA na RNA określają zgodność między zasadami na genie i zasadami na mRNA. Na przykład zasada A w genie określa zasadę U w nici mRNA. Podobnie zasady T, C i G genu określają odpowiednio zasady A, G i C w mRNA. Informacja genetyczna zawarta w mRNA ma postać tripletów zasad nukleotydowych zwanych kodonami. Na przykład, triplet DNA TAA tworzy triplet RNA UTT. Nici DNA i RNA zawierają zatem komplementarne, ale unikalne, informacje zakodowane w sekwencji zasad nukleotydowych. Prawie każdy triplet koduje określony aminokwas, chociaż kilka trojetów określa koniec genu. Kilka różnych trojaczków może kodować ten sam aminokwas.
Rybosomy
Komórka wytwarza rybosomy bezpośrednio z rybosomalnego RNA lub rRNA, kodowanego przez określone geny DNA. RRNA łączy się z białkami, tworząc duże i małe podjednostki. Dwie podjednostki łączą się tylko podczas syntezy białek. W komórce prokariotycznej - to znaczy komórce bez zorganizowanego jądra - podjednostki rybosomu swobodnie unoszą się w płynie komórkowym lub cytosolu. U eukariontów enzymy w jądrze komórkowym budują podjednostki rybosomów. Jądro następnie eksportuje podjednostki do cytosolu. Niektóre rybosomy mogą tymczasowo wiązać się z organellą komórkową zwaną retikulum endoplazmatycznym lub ER podczas budowania białek, podczas gdy inne rybosomy pozostają wolne podczas syntezy białek.
Tłumaczenie
Mniejsza podjednostka wolnego rybosomu chwyta nić mRNA, aby rozpocząć syntezę białka. Większa podjednostka zaczepia się i zaczyna tłumaczyć każdy kodon mRNA. Wymaga to odsłonięcia i pozycjonowania każdego kodonu mRNA, aby enzymy mogły zidentyfikować i dołączyć aminokwas odpowiadający obecnemu kodonowi. Cząsteczka przenoszącego RNA lub tRNA z komplementarnym anty-kodonem blokuje się w większej podjednostce, oznaczonej jako aminokwas. Następnie enzymy przenoszą aminokwas do rosnącego łańcucha białkowego, wydalają zużyty tRNA do ponownego użycia i eksponują kolejny kodon mRNA. Po zakończeniu rybosom uwalnia nowe białko i dwie podjednostki dysocjują.