Zawartość
Podczas trzęsienia ziemi uwolniona energia odkształcenia wytwarza fale sejsmiczne, które przemieszczają się we wszystkich kierunkach, powodując wibracje. Zakłócenia występują najsilniej w pobliżu źródła tych fal, które jest epicentrum i odwrotnie. Wielkość i intensywność dostarczają informacji o trzęsieniach ziemi, co jest dość przydatne w obliczaniu ich prawdopodobieństwa w nadchodzących czasach. Obie koncepcje obliczeniowe są oparte na innym podejściu i są rejestrowane w różnych skalach.
Wielkość
Wielkość to skwantyfikowana wartość energii sejsmicznej wytwarzanej podczas trzęsienia ziemi. Jest to konkretna wartość bez korelacji z odległością od epicentrum. Innymi słowy, wielkość jest wielkością trzęsienia ziemi u źródła. Do obliczeń brane jest pod uwagę maksymalne przesunięcie. Wartość liczbowa wielkości, która jest wielkością trzęsienia ziemi, pozostaje stała i nie jest zależna od wpływu trzęsienia ziemi na ludność.
Intensywność
Intensywność to kwant negatywnego wpływu trzęsienia ziemi na otaczające obszary. W przeciwieństwie do wielkości, intensywność, jaką jest dewastacja spowodowana trzęsieniem ziemi, zmienia się w zależności od lokalizacji i nie jest pojedynczą wartością liczbową. Im dalej obszar znajduje się od epicentrum; mniejsza jest intensywność trzęsienia ziemi. Do obliczenia intensywności odnotowano reakcje ludzi w otaczających obszarach, pogorszony stan konstrukcji i zmiany w naturalnym otoczeniu. Obszary w pobliżu epicentrum poważnie odczuwają intensywność wstrząsów i dlatego są krytycznie dotknięte w porównaniu z obszarami znajdującymi się dalej.
Skala pomiaru wielkości
Pomiar wielkości wymaga użycia skali Richtera, którą wynalazł Charles F. Richter w 1934 roku. Skala do odnotowywania wielkości nie uwzględnia rodzaju fali, lecz po prostu rejestruje największą falę sejsmiczną. Skala Richtera jest skalą logarytmiczną, z 10 jako podstawą. Zatem wielkość 5 jest dziesięć razy silniejsza niż wielkość 4. Wyniki obliczeń w tej skali są dokładne, a najmniejsze trzęsienia ziemi o ujemnych wartościach wielkości mogą być również rekodowane.
Skala pomiaru intensywności
Skala Mercalli, wynaleziona w 1902 r. Przez Giuseppe Mercalli, jest metodą pomiaru intensywności trzęsienia ziemi. Skala intensywności nie jest uważana za skalę czysto naukową, ponieważ zależy od obserwacji i reakcji osób przebywających w pobliżu. Na przykład stara struktura może doznać poważnych szkód w porównaniu z nową, co dezorientuje wyniki pomiarów natężenia. Intensywność trzęsienia ziemi o sile 1,0 do 2,0 rejestruje się, jeśli trzęsienie ziemi było ledwo zauważalne. Intensywność wynosi XII dla wielkości 8,0 lub większej jest rejestrowana w przypadku, gdy fale były widoczne na ziemi, a uszkodzenia były wysokie, a przedmioty wyrzucane były w powietrze.