Formy terenu spowodowane przez Plate Tectonics

Posted on
Autor: Randy Alexander
Data Utworzenia: 4 Kwiecień 2021
Data Aktualizacji: 18 Listopad 2024
Anonim
Processes and Landforms Along Plate Boundaries
Wideo: Processes and Landforms Along Plate Boundaries

Zawartość

Aktywność, która pojawia się, gdy dwie płyty tektoniczne oddziałują na siebie, może oczywiście mieć duży wpływ na krajobraz Ziemi. Chociaż proces ten może potrwać miliony lat, ukształtowanie terenu utworzone przez tektonikę płyt oferuje jedne z najbardziej imponujących naturalnych elementów lądowych na świecie.

TL; DR (Too Long; Didnt Read)

Aktywność tektoniczna odpowiada za niektóre z najbardziej dramatycznych i dużych form terenu na Ziemi. Zderzenia dwóch płyt mogą tworzyć wszystko, od fałd gór po okopy oceaniczne; rozbieżne płyty oznaczone są grzbietami oceanu środkowego.

Fold Mountains

Siły ściskające wynikające z zbieżnej granicy płyt, w której dwie płyty zderzają się ze sobą, mogą tworzyć fałdy gór. Może to obejmować zderzenie dwóch płyt kontynentalnych lub płyty kontynentalnej i płyty oceanicznej, zmuszając skały osadowe w górę do szeregu fałd. Fałdowe góry zwykle tworzą się wzdłuż brzegów kontynentów, ponieważ na tych brzegach gromadzą się największe złoża osadowe. Kiedy płyty tektoniczne zderzają się, warstwy nagromadzonej skały kruszą się i fałdują. Fałdy górskie mające 100 milionów lat lub mniej, takie jak Himalaje, znane są jako młode fałdy gór i stanowią najwyższe, najbardziej imponujące pasma planety. Stare góry fałdowe, które zwykle powstały 250 milionów lat temu lub więcej, wyznaczają wcześniej aktywne granice płyt i mają tendencję do znacznie niższych i bardziej erodujących; przykłady obejmują Appalachów i Ural.

Rowy oceaniczne

Rowy oceaniczne tworzą się na dwóch rodzajach zbieżnych granic płyt: gdzie zbiegają się płyty kontynentalne i oceaniczne lub gdzie zbiegają się dwie płyty oceaniczne. Płyty oceaniczne są gęstsze niż płyty kontynentalne i dlatego zanurzają się pod nimi lub w „subdukty”; na granicy oceanicznej / oceanicznej, którakolwiek płyta jest gęstsza - starsza, chłodniejsza płyta - subdukty pod drugą. W obu przypadkach subdukcja tworzy podmorski rów. Te rowy są długimi, wąskimi dolinami i obejmują najgłębsze obszary oceanu. Najgłębszym wykopem oceanicznym jest wykop Marianas, osiągający głębokość prawie 36 000 stóp poniżej poziomu morza.

Wyspa Łuki

Proces subdukcji, który zachodzi, gdy płyta oceaniczna zbiega się z inną płytą oceaniczną, może prowadzić do powstawania wulkanów równoległych do rowu. Szczątki wulkaniczne i lawa gromadzą się na dnie oceanu przez miliony lat i ostatecznie powodują, że wcześniej wulkan podmorski wzniósł się nad poziomem morza, tworząc wyspę. Zakrzywiony łańcuch tych wulkanów, znany jako łuk wyspowy, zwykle występuje w takich przypadkach. Magma, która tworzy te łuki, pochodzi z częściowego stopienia się wokół opadającej płyty lub leżącej nad nią oceanicznej litosfery.

Ocean Ridges

Na rozbieżnych granicach talerze oddalają się od siebie, tworząc nową skorupę, gdy magma jest wypychana z płaszcza. Grzbiety śród oceanu powstają w wyniku obrzęku wulkanicznego i erupcji wzdłuż rozbieżnej granicy. Ruch płyt tektonicznych transportuje nowo powstałą skorupę z grzbietu grzbietu w obu kierunkach. Grzbiet środkowoatlantycki stanowi znany przykład. Grzbiet środkowoatlantycki rozprzestrzenia się średnio w tempie 2,5 centymetra każdego roku, powodując tysiące kilometrów ruchu płyt i tworząc góry, które istnieją dzisiaj przez miliony lat.