Zawartość
- Czym oni są?
- Opis
- Siedlisko
- Dieta i zachowanie
- Koło życia
- Wędkarstwo komercyjne i rekreacyjne
- Gotowanie i jedzenie
Hawajskie imię Mahimahis (również pisane mahi-mahi i mahi mahi) oznacza „silny-silny” (bardzo silny). Mahimahi ma również wiele pseudonimów --- calitos, dorado, lampuka, maverikos, rakingo --- oraz potoczną nazwę delfin-ryba. Nie pozwól, aby ten ostatni mylący znak Cię zaalarmował. Mahimahi i płetwa nie są rodzeństwem, nie mówiąc już o kuzynach.
Czym oni są?
Mahimahi nie jest morskim ssakiem delfinem butlonosym. W ogóle nie są ssakami. To są ryby. Dokładniej, naukowa nazwa mahimahi to Coryphaena hippurus, jeden z dwóch członków rodziny Coryphaenidae.
Opis
Z płetwą grzbietową podobną do żagla, rozciągającą się prawie na całą długość, ciało mahimahi jest opalizujące na niebiesko-zielony i żółty kolor. Jego płetwy odbytu wyginają się do wewnątrz. Gdy mahimahi opuszcza wodę, traci jasne kolory i wydaje się srebrzyste.
Siedlisko
Mahimahi żyją w tropikalnych i subtropikalnych wodach Wysp Hawajskich. Mieszkają również w archipelagach indonezyjskich i japońskich, a znajdziesz je u wybrzeży Ameryki Środkowej i Południowej, na Morzu Czerwonym i we wschodniej części Morza Śródziemnego.
Dieta i zachowanie
Przy prędkościach szacowanych na 50 mil morskich na godzinę mahimahi poruszają się szybko pod powierzchnią wody. Polują na kraba, kalmary i skorupiaki oraz na ryby takie jak makrela i latające ryby.
Koło życia
Mahimahi szybko rosną. Odradzają się często przez cały rok w ciepłych prądach oceanicznych. Ich młode dojrzewają wśród wodorostów. Ich żywotność wynosi około 5 lat.
Wędkarstwo komercyjne i rekreacyjne
Ponad połowa komercyjnego połowu mahimahi pochodzi z Japonii. Chociaż ich średnia waga wynosi pięć funtów, mahimahi może osiągnąć 50 funtów. Wiele połowów mahimahi trafia na stoły w Ameryce Północnej, ale restauracje w krajach takich jak Australia, a nawet Oman na Półwyspie Arabskim, wprowadzają do menu mahimahi.
Rekreacyjni wędkarze nagradzają Mahimahi za bitwę, która doprowadzi ich do łodzi. Mahimahi robi długie dystanse, wyskakując z wody i pokazując swoje kolory. Największym zarejestrowanym połowem z wędką i kołowrotkiem jest 87-funtowy okaz złowiony u wybrzeży Kostaryki w 1975 r.
Gotowanie i jedzenie
Surowy filet mahimahi ma barwę białawą do różowawej. Gotowane mięso jest białawe, wilgotne i łuszczące się. Miąższ ma mniej niż 1 procent tłuszczu i dobrze dostosowuje się do grillowania i czernienia. Smak Mahimahi waha się od nieco słodkiego w jaśniejszych sekcjach do mniej słodkich i bardziej przypominających miecznika w ciemniejszych porcjach.