Zawartość
- TL; DR (Too Long; Didnt Read)
- Strategie migracji
- Płaszcze letnie i zimowe
- Strategie hibernacji
- Dostosowane stopy
Życie w tajdze nie jest łatwe. The tajga jest drugim najzimniejszym biomem lądowym na Ziemi, po zamarzniętej i bezdrzewnej tundrze. Jednak pomimo ekstremalnych temperatur i obfitych opadów śniegu w regionie wiele zwierząt przystosowało się do przetrwania i rozwoju w środowisku tajgi.
TL; DR (Too Long; Didnt Read)
Zwierzęta przeżywają trudny klimat tajgi dzięki adaptacjom behawioralnym, takim jak migracja i hibernacja, a także cechom fizycznym, takim jak płaszcze sezonowe i izolowane stopy.
Strategie migracji
Zima w tajdze jest ciężka. Temperatury drastycznie spadają, a obfite opady śniegu są powszechne. Z tego powodu wiele ptaków tajgi migrować aby uniknąć złych warunków w miesiącach zimowych. Podczas migracji ptaki te polecą na południe w cieplejsze klimaty, aby znaleźć pożywienie i schronienie. Na przykład gęś kanadyjska spędza lato na obszarach lęgowych, tajdze w północnej Kanadzie. Jednak zimą gęsi mogą latać tak daleko na południe, jak w Teksasie i na Florydzie. Ptaki nie są jedynymi zwierzętami, które migrują. Caribou, które spędzają lato na północnej granicy tajgi z tundrą, migrują w tajdze dalej na południe, aby znaleźć źródło zimowego pożywienia - porosty.
Płaszcze letnie i zimowe
Środowisko tajgi zmienia się dramatycznie między miesiącem letnim a zimowym. Latem dno lasu pokryte jest martwą materią roślinną, a zimą śnieg pokrywa krajobraz. Niektóre ssaki przystosowały się do maskowania w obu porach roku. Zając w rakietach śnieżnych ma latem brązowe futro, dzięki czemu wtapia się w ziemię i omija oczy drapieżników. Jednak zimą zając wyrasta białe futro, które pozwala mu wtopić się w zaspy śnieżne. The gronostaj, mały drapieżnik związany z łasicą, stosuje podobną strategię. Jego letni płaszcz jest ciemnobrązowy, a zimą jest całkowicie biały, z wyjątkiem czarnej kępki na końcu ogona.
Strategie hibernacji
Migracja nie jest jedyną strategią wykorzystywaną przez zwierzęta do przetrwania zimy w tajdze. Zamiast stawić czoła złemu klimatowi, niektóre ssaki przespały zimę, zachowując się tak zwanym hibernacja. Niedźwiedzie i niektóre gryzonie, takie jak wiewiórki i wiewiórki, kopią norki lub nory w miarę zbliżania się zimy. W miesiącach zimowych ssaki te wycofują się do swoich nor i kładą się spać. Ich tętno, metabolizm i powolny oddech pozwalają im przetrwać przeziębienie bez dodatkowego jedzenia. W zależności od regionu zwierzęta mogą hibernować przez wiele miesięcy - niedźwiedzie na Alasce mogą hibernować nawet przez pół roku.
Dostosowane stopy
Tajga jest często pokryta śniegiem. Aby poruszać się szybko i skutecznie przez śnieg, niektóre zwierzęta ewoluowały w celu uzyskania lepszej przyczepności i stabilności. Karibu ma duże kopyta z dwoma wydłużonymi palcami zwanymi „pazurami rosy”. Zwiększony rozmiar caribous stóp umożliwia im stabilny fundament, na którym można chodzić. Ponadto wkładki na stopach mięsożernych twardnieją zimą, dzięki czemu mniej skóry jest narażone na zimno. Podobnie, wilki mają duże, mięsiste opuszki na stopach dla stabilności, a ich pazury pozwalają im chwytać i stabilizować stopy na śniegu, zapewniając dodatkową przyczepność.