Zawartość
Być może niefortunną rzeczywistością jest to, że aby przetrwać, wszystkie zwierzęta muszą jeść inne żywe stworzenia, a przynajmniej takie, które zawierają elementy bytów, które były kiedyś żywe. Ta podstawowa rzeczywistość jest podstawą do formułowania łańcuchów pokarmowych lub sieci pokarmowych, opisujących, w jaki sposób i gdzie różne organizmy w danym ekosystemie (wspólnota żywych istot) otrzymują pokarm.
Istnieją różne modele opisywania sieci i łańcuchów pokarmowych, ale mają one wiele wspólnych cech. Różne organizmy w każdym takim układzie opisano pod względem ich ogólnej roli. Rozważane są zielone rośliny producenciorganizmy je jedzące są nazywane główni konsumenci, zwierzęta, które z kolei jedzą te zwierzęta, są znane jako wtórni konsumenci i najlepsze drapieżniki siedzieć na samym szczycie aranżacji, ponieważ żadne zwierzęta w ich własnym środowisku nie są celem jedzenia. W ramach tego programu na poziomie wtórnego konsumenta są rozkładające, które jedzą tylko martwe rzeczy. Wśród rozkładających są padlinożerca Zwierząt_._
Zdefiniowano padlinożerców
Kiedy zwierzę umiera, jest ono często spożywane przez mikroorganizmy, takie jak bakterie i grzyby. Powoduje to powrót materiału organicznego na dno łańcucha pokarmowego, ponieważ rozkładający często zawracają go na posiłki podstawowych konsumentów. Z drugiej strony padlinożercy są pełnoprawnymi zwierzętami, ale ewoluowały, polegając na jedzeniu już martwych organizmów, zamiast zabijać je bezpośrednio.
Większość zwierząt spełniających definicję padlinożerców to zwierzęta mięsożerne lub zjadające mięso. Niektóre są wszystkożerne i czerpią pokarm z gnijącej materii roślinnej, a nawet papieru (w przypadku niektórych owadów). Padlinożercy czasami działają jak drapieżniki, ale zazwyczaj dzieje się tak tylko w pewnych okolicznościach, na przykład podczas skrajnego głodu lub z ofiarą, która już prawie nie żyje.
Przykłady padlinożerców istnieją w każdym głównym typie ekosystemu.
Przykłady padlinożerców
Hieny są przykładem praktykujących padlinożerców na lądzie. Gdy sami zjedzą martwe zwierzęta, na które się natkną. Będą również współpracować w celu kradzieży mięsa świeżo zabitych zwierząt od lwów, jeśli uda im się uciec, chociaż jest to ryzykowne zachowanie. Hieny w paczkach same w sobie będą stanowić formalne drapieżniki, ale w przeważającej części uda im się przetrwać.
Przykłady padlinożerców
Istnieją duże możliwości karmienia padlinożerców w środowisku morskim. Na przykład kraby i homary - które, jak potwierdza podróż do każdej restauracji z owocami morza, same znajdują się poniżej ludzi w łańcuchu pokarmowym - będą jeść padlinę wraz z praktycznie wszystkim, co mogą odkryć. Węgorze spożywają martwe ryby. Wielkie białe rekiny, pomimo inspirowanej przez Hollywood reputacji polowań, jedzą także martwe wieloryby, martwe ryby i martwe lwy morskie.
Przykłady padlinożerców
Być może najbardziej znanym ze wszystkich padlinożerców jest sęp. Te padlinożerne ptaki są prawie nadprzyrodzone i nadają się do jedzenia martwych rzeczy, a tak naprawdę to wszystko, co jedzą. Sępy mają doskonały wzrok i bardzo ostry węch, co pozwala im dostrzec padlinę lub padlinę z góry. Mają słabe szpony i dzioby w porównaniu do innych ptaków, ponieważ nie potrzebują silnych, ostrych do polowania. Niektóre z nich są łyse; nawet ta adaptacja prowadzona jest przez styl życia padlinożerców, ponieważ zapobiega przywieraniu kawałków padliny, które mogą być zakażone patogennymi bakteriami do głów sępów.